جایگاه انجمن های علوم سیاسی، روابط بین الملل و مطالعات سازمان ملل در رشد علمی و کاربردی کشور

فصلنامه مطالعات بین المللی ، سال هشتم، شماره 32، بهار 1391، صص  211 - 181                                                                                                                          مجتبی مقصودی مقدمه    در عصر حاضر ترویج و توسعه علم و فناوری مهم ترین و موثرترین عامل در پیشرفت و پیشبرد اهداف کلان و دستیابی به توسعه پایدار به شمار می آید. در این میان انجمن های علمی به عنوان یکی از حلقه های واسط، با رویکردی علمی و مبتنی بر تفکر و درایت جمعی، می توانند نقشی تعیین کننده در این راستا ایفا نمایند.    بهره گیری از توان علمی انجمن ها از یک سو شرایط و بسترهای لازم را برای ارتقاء قابلیت های علمی جوامع مهیا می سازد و از سویی دیگر این امکان را در اختیار انجمن ها قرار می دهد که در امر سیاستگذاری، برنامه ریزی و نظارت بر ساختارها و حوزه های تخصصی به عنوان مشاور جهت فعالیت های علمی و اجرایی در سطح ملی و بین المللی منشا تحولات و تاثیرات قابل توجهی شوند. امروزه در سراسر جهان، سیاستگذاری ها، تدوین برنامه های راهبردی، پیگیری و اجرای طرح های ملی و بین المللی با نظارت انجمن ها انجام می شود. این امر ضرورت فراهم آوردن بسترهای مناسب برای فعالیت این سازمان ها را بیش از پیش مهم و حیاتی ساخته است. بنابراین، باید بر این واقعیت اذعان نمود که توسعه کشور بدون پیشرفت و گسترش علم و فناوری محقق نخواهد شد و این امر نیز مستلزم بهره گیری از نیروها و پتانسیل های علمی مستتر در انجمن های علمی خواهد بود.    این نوشتار به دنبال پاسخگویی به این پرسش است که انجمن های علمی از چه جایگاهی در رشد علمی و کاربردی کشور برخوردارند و در این میان انجمن های علوم سیاسی، روابط بین الملل و سازمان ملل در ده سال آینده ایفاگر چه نقشی در این عرصه خواهند بود؟    در این پژوهش، فرضیه نگارنده این است که انجمن های مورد مطالعه به دلیل بهره گیری از نیروهای متخصص و کارآمد و همکاری با نهادهای علمی، پژوهشی و اجرایی و تلاش برای بهبود تعاملات علمی با تکیه بر ظرفیت های علمی و پژوهشی، در ده سال آینده ایفاگر نقش اتاق های فکر در تدوین برنامه های راهبردی و تاثیرگذار بر حوزه های مختلف علمی خواهند بود.

انتشار ششمین شماره فصلنامه " ره نامه سیاستگذاری "

ششمین شماره از فصلنامه " ره نامه سیاستگذاری " به سردبیری دکتر حسین اعلایی منتشر شد. در این شماره مقاله "تاثیر استانی شدن انتخابات مجلس بر وظیفه نمایندگی" اثر دکتر مجتبی مقصودی و غلامرضا ابراهیم آبادی از جمله مقالات این شماره از فصلنامه می باشد.    با راه اندازی سایت اختصاصی ره نامه سیاستگذاری مجموعه مقالات منتشره در این فصلنامه به صورت پی دی اف در دسترس مخاطبان می باشد. آدرس سایت این فصلنامه به شرح زیر است.     http://www.rahnaameh.ir

اهدای اسکار علوم سیاسی ایران

روز چهارشنبه هفدهم اسفند به همت انجمن علوم سیاسی ایران و تعدادی از نهادهای مشارکت کننده برنامه ای تحت عنوان "یادمان فرهیختگان دانش سیاست" در خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار گردید. در این مراسم پس از پخش سرود جمهوری اسلامی و تلاوتی چند از آیات قرآن کریم توسط قاری بین المللی،  دکتر مجتبی مقصودی، رئیس انجمن علوم سیاسی ایران و دبیر همایش گزارشی را ارائه داد و ضمن تشریح فرایند یک ساله اجرایی شدن این یادمان، انتخاب اساتید منتخب از میان فرهیختگان دانش سیاست داخل کشور را محصول نظر سنجی از اعضاء پیوسته انجمن اعلام کرد.    سپس دکتر علی اکبر امینی در بزرگداشت مرحوم دکتر حمید عنایت سخنرانی کرد و چند خاطره از دوران دانشجویی خود و شاگردی دکتر عنایت تعریف نمود.   پس از پخش نماهنگی زیبا و خاطره برانگیز همراه با عکس هایی از زنده یاد دکتر حمیدعنایت، جواد شیخ الاسلامی، علی اکبر، هوشنگ مقتدر، عبدالحمید ابوالحمد، افشار و ... دکتر حمیرا مشیرزاده استاد دانشگاه تهران در بزرگداشت دکتر قاسم افتخاری متنی را قرائت کرد. در این یادداشت از قاسم افتخاری به عنوان استاد تمام اساتید فعلی علم سیاست ایران به طور مستقیم یا غیرمستقیم یاد شد.    آنگاه دکتر عبدالرحمن عالم استاد دانشگاه تهران در بزرگداشت دکتر حمید عنایت به شرح زندگی نامه وی پرداخت. وی که از شاگردان دکتر عنایت بود صحبت خود را با بغضی آشکار در گلو به پایان رساند.    اجرای موسیقی سنتی زنده توسط گروه همنوازان عرفان به سرپرستی حمید وجدان پاک با صدای محمد جاسمی و نیز پخش نماهنگی دیگر همراه با عکس هایی از دکتر قاسم افتخاری از دیگر برنامه های ماندگار این بزرگداشت بود.   بالاخره نوبت به رونمایی و اعطای تندیس یادمان فرهیختگان دانش سیاست رسید که با حضور هیئت رئیسه انجمن علوم سیاسی و تعدادی از پیشکسوتان از جمله دکتر ازغندی، نقیب زاده، سلیمی، مقصودی، ساعی، مستقیمی، مصفا، مشیرزاده، سجادپور، تاجیک و ابراهیمی فر صورت گرفت.    در ابتدا دکتر مقصودی به عنوان رئیس انجمن علوم سیاسی ایران اظهار داشت که این تندیس زیبا به مثابه  " اسکار علوم سیاسی ایران "  است. سپس به پاس قدردانی از زحمات مرحوم دکتر عنایت تندیس یادمان به شاگرد ایشان، دکتر عبدالرحمن عالم اهدا شد.     پس از آن تندیس دوم انجمن علوم سیاسی ایران به دکتر قاسم افتخاری استاد دانشگاه تهران اهدا شد. این تندیس را اعضای هئیت مدیره و میهمانان دست به دست کرده و در آخر دکتر احمد ساعی آن را به دکتر افتخاری اهدا نمود. سپس دکتر افتخاری ضمن تشکر از انجمن علوم سیاسی ایران برای دقایقی به سخنرانی و ذکر خاطراتی از دکتر عنایت پرداخت.    در این مراسم همچنین بنا به تصمیم هیات مدیره انجمن علوم سیاسی ایران از دکتر علیرضا سنجابی از اساتید علوم سیاسی و از فرماندهان جنگ و جانباز شیمیایی که در حال حاضر در بستر بیماری قرار دارند تقدیر به عمل آمد و به پاس تلاش های علمی و دفاع از میهن، یادبودی را به دختر ایشان که در مراسم حاضر بود اهدا شد.    سپس پخش نماهنگ سوم همایش، که به صورت اختصاصی برای انجمن و عملکردهای گسترده 8 ساله آن تهیه شده بود به معرض نمایش گذارده شد. در خاتمه مجمع عمومی انجمن علوم سیاسی برگزار گردید. دراین مجمع ضمن رونمایی از برنامه راهبردی انجمن تا سال 1400، دستور جلسه مجمع و پیشنهادات ارائه شده با اجماع شرکت کنندگان و نظارت نماینده وزارت علوم مورد تصویب واقع شد.

" نخستین یادمان فرهیختگان دانش سیاست" در مصاحبه با دبیر همایش

ویژه نامه  همایش " نخستین یادمان فرهیختگان دانش سیاست"" ، 1390/12/17                                                                                                                       مصاحبه از: علی بایراملو    دانش سیاست به مثابه دانشی میان رشته ای و با کارویژه های تحلیلی، تبیینی و تجویزی و نیز تاثیر گذار  بر حوزه تصمیم سازی، سیاستگذاری و اجراء، متاسفانه عملا در کشور به فراموشی سپرده شده و کم و بیش دچار بی مهری است و از منزلتی که شایسته آن است برخوردار نیست و باز هم علیرغم فضای به شدت سیاسی جامعه ایران، "سیاست به مثابه یک علم" از حاشیه ترین جایگاه برخوردار است و صد البته در کنار این کم توجهی و به حاشیه سپاری های سهوی و یا عمدی هر از چند گاهی مورد نوازش نبز قرار می گیرد! باید اذعان داشت؛ در استمرار این وضعیت ما نیز مسئولیت داشته و سهیم هستیم.