تغییر و تحولات گسترده در دانشکده علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی. واحد تهران مرکزی

تغییر و تحولات گسترده در دانشکده علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی

واحد تهران مرکزی

دانشکده علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی. واحد تهران مرکز که زمانی با حدود 2000 دانشجو در شهرک غرب در مقاطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری در  رشته ها و گرایش های جامعه شناسی سیاسی، سیاستگذاری عمومی، روابط بین الملل، مطالعات منطقه ای، مسائل ایران و اندیشه سیاسی از رونق و استقبال گسترده ای برخوردار بود و در طول حدود 15 سال فعالیت مستقل خود، چند هزار فارغ التحصیل  در مقاطع مختلف را روانه بازار کار در مراکز  و موسسات علمی، آموزشی،  پژوهشی و رسانه ای  و نیز نهادهای اجرایی چون وزارت خارجه، کشور، ارشاد اسلامی نموده است؛ در چند ساله اخیر با انتقال به مجتمع شهید سلیمانی واقع در منطقه سوهانک  با کاهش شدید دانشجو روبرو شده  و در چارچوب سیاست های جدید دانشگاه آزاد اسلامی  و با تعدیل اعضاء هیات علمی و کارکنان اداری، وضعیت و ساختار جدیدی را  این روزها تجربه می کند.

  این دانشکده با ادغام در مجتمع دانشکدگان «جامعه و حکمرانی» و فعلا زیر نظر دانشکده حقوق در حال گذار به شرایط جدیدی است که در اولین گام ادغام گروه های  سه گانه آموزشی  یعنی؛ «گروه علوم سیاسی»، «روابط بین الملل» و «اندیشه سیاسی» را به دنبال داشته است.

تا قبل از انتخابات دوشنبه 19 آذر 1403 مدیریت گروه های سه گانه در اختیار  «دکتر رضا جلالی» استادیار روابط بین الملل، «دکتر حجت اله درویش پور » استادیار علوم سیاسی و نماینده اسبق مجلس شورای اسلامی از حوزه انتخابیه ایذه و باغملک  و «دکتر عبدالحسین الله کرم» استادیار علوم سیاسی  و از  پایه گذاران انصار حزب الله  و رئیس شورای هماهنگی حزب‌الله بوده است.

در انتخابات جدید که تحت نظارت دکتر علیرضا شمشیری رییس دانشکده حقوق دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی صورت پذیرفت و چهار کاندیدا مشارکت داشتند «دکتر مجتبی مقصودی» دانشیار گروه علوم سیاسی و از بنیانگذاران انجمن علوم سیاسی ایران و مطالعات صلح ایران  با  کسب حدود  60 درصد از  آراءحاضرین در انتخابات مذکور به مدیریت گروه علوم سیاسی و روابط بین الملل دانشکده انتخاب شد. در چارچوب پروسه اداری؛ فعالیت مدیریت جدید پس از طی مراحل اداری و ابلاغ حکم مربوطه آغاز خواهد شد.

 

 

 

فراترکیب اثر گذاری شکافهای اجتماعی بر مشارکت سیاسی

مقاله

فراترکیب اثر گذاری شکافهای اجتماعی بر مشارکت سیاسی؛

مطالعه موردی انتخابات ریاست جمهوری 1400_1376

مجتبی میری

مجتبی مقصودی (نویسنده مسئول)

حجت الله درویش پور

نشریه مطالعات جامعه شناسی ، سال هفدهم شماره 1 (پیاپی 62، بهار 1403)

 

چکیده:

        مشارکت سیاسی و روند روبه رشد آن در کشورها و نظر به اهمیت اثر گذاری شکاف های اجتماعی بر مشارکت سیاسی انتخاباتی ، از دهه های گذشته مطالعاتی پیرامون این موضوع انجام شده؛ اما مطالعات حول یک سوال مشترک، غالبا نتایج ناهمسویی را داشته اند. با توجه به کتب و مقالات متعدد و بهره گیری از روش های مختلف پژوهشی در زمینه مشارکت سیاسی- انتخاباتی و اثر گذاری شکافهای اجتماعی بر آن، تاکنون نگاه فراترکیبی نسبت به این مساله صورت نگرفته است هدف این پژوهش با نگاه فراترکیب، بررسی پژوهش های انجام شده در زمینه عوامل موثر بر مشارکت سیاسی انتخاباتی ریاست جمهوری در ایران به منظور کشف نتیجه ای منسجم از یاقته های پژوهشی آنهاست.

        روش پژوهش حاضر از نوع فراترکیب و با نگاهی جامع و کلی مطالعات علمی _ پژوهشی انجام شده در بازه زمانی 1400_1376 در زمینه اثر گذاری شکاف های اجتماعی _ اقتصادی بر مشارکت سیاسی انتخاباتی ایران می باشد . حجم نمونه 35 مقاله و با توجه به کیفیت مقاله، علمی _ پژوهشی بودن و ارتباط آن با موضوع شکاف های اجتماعی و مشارکت سیاسی انتخاباتی ریاست جمهوری انتخاب شده اند. نتایج به دست آمده در این پژوهش نشان می دهد که شاخص های اجتماعی _ اقتصادی (منزلت،پایگاه اجتماعی، موقعیت اجتماعی، طبقه اجتماعی، اعتماد اجتماعی، تحصیلات، شغل، درآمد، کسب زندگی بهتر، مسائل اقتصادی، طبقه متوسط، فشار اجتماعی، مرکز_پیرامون، توزیع عادلانه ثروت، فاصله طبقاتی و محرومیت) با فراوانی 15 نسبت به دیگر شکافهای اجتماعی اثر گذاری بیشتری بر مشارکت سیاسی انتخاباتی داشته اند.

کلیدواژگان:مشارکت سیاسی ، انتخابات ، شکافهای اجتماعی ، فراترکیب

 

 

 

برگزاری انتخابات دومین دوره انجمن ایران شناسی

 

برگزاری انتخابات دومین دوره انجمن ایران شناسی

مجمع عمومی فوق العاده انجمن ایرانشناسی عصر چهارشنبه پنجم آبان 1400 در فضای مجازی (ادوبی کانکت) با دستور نشست انتخابات هیات مدیره و بازرسان انجمن ایران شناسی ایران برگزار شد و با به حد نصاب رسیدن اعضاء حاضر و با حضور نماینده کمیسیون انجمن های علمی ایران، آقای دکتر سید احمد رضا خضری برگزار شد. نتیجه انتخابات به شرح زیر است:

 

اعضای اصلی هیأت مدیره:

1. دکتر محمود جعفری دهقی
2. مهندس محمدعلی عزت‌زاده
3. دکتر زهره زرشناس
4. دکتر آندرانیک سیمونی 
5. مهندس محمدرضا سحاب
6.  دکتر جان‌اله کریمی مطهر
7. دکتر سید سعید فیروزآبادی

 

اعضای علی‌البدل:

1- آقای اکبر محمدی

2- خانم سیما فولادپور یا آقای علی کریمی(به واسطه رای برابر که در اولین جلسه هیات مدیره تعیین تکلیف خواهد شد.)

 

بازرسان اصلی:

1-  دکتر مجتبی مقصودی

۲-  مهندس هرمز خسرویانی

بازرس علی‌البدل:

۱- خانم آمنه ساعت‌ساز جدی

 

آگهی دعوت به سومین مجمع عمومی عادی (نوبت اول) انجمن علمی مطالعات صلح ایران

آگهی دعوت به سومین مجمع عمومی عادی (نوبت اول)

انجمن علمی مطالعات صلح ایران

 

بدینوسیله از کلیه اعضای پیوسته انجمن علمی مطالعات صلح ایران دعوت می‌شود که در سومین مجمع عمومی انجمن (نوبت اول) که در راس ساعت ۱۶ الی ۱۸ روز دوشنبه ۲۵ آبان ۱۴۰۰ در محل تهران، خیابان استاد نجات الهی نبش ورشو، خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار می‌شود، حضور به هم رسانند.

دستور جلسه:

• گزارش عملکرد و فعالیت های هیئت مدیره
• گزارش مالی توسط خزانه دار انجمن
• گزارش بازرس قانونی انجمن
• تصویب برنامه راهبردی 1410
• انتخاب اعضاء هیئت مدیره و بازرس
• و سایر موارد و تصمیماتی که در اختیار مجمع است.

شرط کارآمدی مجلس

شرط کارآمدی مجلس

(گزیده ای از یادداشتی به قلم دکتر مجتبی مقصودی در روزنامه ایران)

تهران- ایرنا-

وقتی از مسئولیت‌های مجلس سخن به میان می‌آید، اغلب بر دو بعد «قانونگذاری» و گاهی وظیفه «نظارتی» آن تأکید می‌شود؛ غافل از اینکه در کنار «قانونگذاری» و «نظارت»، عنصر «نمایندگی» را نباید فراموش کرد. به نظر می‌رسد که این عنصر در جامعه ما مغفول واقع شده است.روزنامه ایران در گزیده ای از یادداشتی به قلم مجتبی مقصودی، دانشیار علوم‌سیاسی و عضو سابق دفتر مطالعات‌ سیاسی مرکز پژوهش‌های مجلس، آورده است: 

۱- «مطالبه‌گری از مجلس چگونه باید باشد؟» این پرسشی است که شاید این روزها که به ایام انتخابات مجلس نزدیک می‌شویم ذهن بسیاری از تحلیلگران اجتماعی را به خود مشغول کرده باشد. واقعیت این است که «مطالبه‌گری از مجلس» ربط و نسبت وثیقی با عنصر «نمایندگی» پیدا می‌کند؛ یعنی تا زمانی که نمایندگان ما نتوانند نقش نمایندگی را ایفا کنند عملاً مطالبه‌گری از مجلس محقق نمی‌شود. وقتی از مسئولیت‌های مجلس سخن به میان می‌آید، اغلب بر دو بعد «قانونگذاری» و گاهی وظیفه «نظارتی» آن تأکید می‌شود؛ غافل از اینکه در کنار «قانونگذاری» و «نظارت»، عنصر «نمایندگی» را نباید فراموش کرد. به نظر می‌رسد که این عنصر در جامعه ما مغفول واقع شده است.واقعیت این است که نمایندگان مجلس، در کنار نمایندگی حوزه انتخابی خود، مسئولیت نمایندگی آحاد ملت را نیز عهده‌دار هستند. مطالبات محلی در عین حال که لازم است در حوزه‌ انتخابی دنبال شود، ولی اصل را باید بر جایگاه ملی گذاشت. از این رو، نمایندگان با توجه به مسئولیتی که دارند، باید در تمام دوران نمایندگی‌شان در برابر مردم و جامعه پاسخگو باشند و پاسخگویی‌شان صرفاً به دوران انتخابات محدود نشود و بعد از پایان انتخابات، حوزه انتخابی و موکلانشان را فراموش نکنند.

۲- مکانیسم‌های گزینشی در کارآمدی مجلس بسیار اثرگذارند؛ به این معنا که اگر به واسطه جنس خاصی از مکانیسم‌های گزینشی، مانع ورود نیروهایی شویم که امکان اجرایی‌سازی تعهدات را دارند، مجلس و مطالبه‌گری از آن را با مشکل مواجه خواهیم کرد. مادامی امکان مطالبه‌گری از نمایندگان مجلس محقق می‌شود که آنان در هنگام انتخابات به‌صورت فردی ثبت‌نام نکنند؛ بلکه احزاب لیست‌شان را ارائه کنند.اما تا زمانی که نظام انتخاباتی ما به احزاب بی‌توجه است و نمایندگان به صورتی فردی ثبت‌نام می‌کنند، عملاً دست مردم از نظارت جدی و مطالبه‌گری از مجلس کوتاه است؛ چرا که وقتی کاندیداها به‌صورت انفرادی برای نمایندگی مجلس شرکت می‌کنند و وعده‌هایی را در حوزه انتخابی‌شان ارائه می‌کنند؛ توده‌های مردم با توجه به فضای سنگین مشکلات اقتصادی، بیکاری و تورم و... در دوران انتخابات به نمایندگان رجوع می‌کنند با این امید که نمایندگان در آینده گرهی از کار آنان بگشایند و از این رو، عنصر «نمایندگی» به یک عنصر «واسطه‌گر» تقلیل داده می‌شود؛ و گاه از این هم فراتر رفته و به حق‌العمل‌کاری بدل می‌شود؛ به این معنا که در قبال کاری که نماینده انجام می‌دهد، درصدی هم سهم می‌برد!

۳- تا زمانی که ساز و کار انتخابات ما حزبی نشود، عملاً امکان مطالبه‌گری از مجلس برای مردم به‌صورت توده‌های پراکنده غیرقابل تصور است. مطالبه‌گری از مجلس و انتظار پاسخگویی از نمایندگان مجلس زمانی می‌تواند معنادارتر باشد که نمایندگان از دل فرآیندها و انتخاب‌های حزبی بیرون آمده باشند. از این رو، معتقدم، مجلس اخیر، در طول حیات نظام قانونگذاری در ایران کم‌اثرترین بوده است. در شرایط فعلی، عنصر «نمایندگی» در نظام قانونگذاری ما ابتر و به تعبیری ناکارآمد است و عنصر نمایندگی امکان اجرایی شدن را ندارد؛ چراکه دیده شده در صورت پیگیری جدی مطالبات مردم، این دست از نمایندگان جایگاه خود را در دوره‌های بعدی از دست خواهند داد یا ممکن است از سوی نهادهای بالادستی و نظارتی رد صلاحیت شوند. از این‌رو است که برخی از نمایندگان ترجیح می‌دهند، سکوت پیشه کنند تا مطالبه‌گر باشند. به‌همین دلیل، در طول چهار سال نمایندگی، از برخی از آنان هیچ صدایی شنیده نمی‌شود و آنچنان که باید پیرو مطالبات ملی مردم نیستند و به واقع، خواست مردم را نمایندگی نمی‌کنند...

لینک اصلی خبر:

https://www.irna.ir/news/83672980/%D8%B4%D8%B1%D8%B7-%DA%A9%D8%A7%D8%B1%D8%A2%D9%85%D8%AF%DB%8C-%D9%85%D8%AC%D9%84%D8%B3

پرسش‌هایی از نامزدهای نمایندگی مجلس درباره برنامه‌های صلح‌محور

پرسش‌هایی از نامزدهای نمایندگی مجلس درباره برنامه‌های صلح‌محور

دکتر مجتبی مقصودی

استاد دانشگاه و مدیر انجمن علمی مطالعات صلح ایران

تهران- ایرنا-

یکی از پرسش‌های مهم پیش روی نامزدهای نمایندگی مجلس این است که چه رویکرد و عملکردی در قبال موضوع صلح در مناسبات خارجی ایران داشته و دارند؟ برخی هم می‌پرسند آیا می‌توان به راه‌اندازی «فراکسیون صلح» در نهاد قانون گذاری جمهوری اسلامی امید داشت؟

مطالبه بیهوده‌ای نیست اگر انتظار داشته باشیم که مجلس و نمایندگان آن که منطقاً برخاسته از آراء ملت‌اند، با لحاظ کردن حقوق ملت، کنشگری فعال در حوزه صلح‌سازی از طریق نظارت برعملکرد دستگاه‌ها و نهادها، تهیه و تدوین طرح‌های صلح‌محور، مفاهمه‌جویانه، آرامش‌بخش و مصالحه‌گرایانه در همهٔ حوزه‌ها و از جمله سیاست خارجی ذی‌مدخل باشند.

اگر با هم اتفاق نظر داشته باشیم که حوزه سیاست و روابط خارجی هر کشوری از مهمترین حوزه‌های تصمیم گیری و سیاستگذاری است، این پرسش پیش‌می‌آید آیا اصولاً مجلس شورای اسلامی و نمایندگان منتخب نقشی در فرایند تصمیم‌گیری و سیاستگذاری در این حوزه دارند یا می‌توانند داشته باشند و تاکنون تا چه حد داشته‌اند؟با توجه به شرایط پر تنش در روابط خارجی جمهوری اسلامی با ایالات متحده، برخی کشورهای اروپایی و نیز طیفی از کشورهای منطقه، مجلس شورای اسلامی در قالب دیپلماسی عمومی- پارلمانی چه نقشی را می‌تواند ایفا کند؟

اگر سه کارویژه «نمایندگی»، «نظارت» و «قانونگذاری» را از جمله مسئولیت‌ها و مأموریت‌های نمایندگان مجلس بدانیم پرسشِ دیگر این است در طول چهار دهه از حیات نظام جمهوری اسلامی ایران، نمایندگان مجلس شورای اسلامی چه سهمی در صلح‌سازی و تولید ادبیات مفاهمه در قالب‌های سه‌گانه داشته‌اند و یا اینکه برعکس خود بخشی از مساله و تولید ادبیات تنش و منازعه بوده‌اند؟اگر بخواهیم ارزیابی عملکردی داشته باشیم اصولاً نمایندگان در این عرصه چه نقشی را ایفاء کرده‌اند و چه نمره‌ای می‌گیرند؟ و صریح‌تر بگوییم آیا از منظر صلح‌خواهی و صلح‌سازی اصولاً به نمره قبولی نزدیک می‌شوند؟ باید از همین منظر پرسید در طول ۱۰ دوره حیات مجلس شورای اسلامی، چه نمونه شاخصی از تاثیرگذاری مجلس در حوزه روابط و سیاست خارجی در دست است و اگر بهره‌گیری از ظرفیت‌های دیپلماسی عمومی را یکی از مهمترین کارکردهای نهاد پارلمان در حوزه تعاملات بین المللی و تنش‌زدایی و بسط روابط خارجی مردم‌مدار بدانیم، مجلس تا چه حد توانسته از این ظرفیت استفاده کند و در این عرصه گروه‌های دوستی- پارلمانی به عنوان مهمترین بازوی دیپلماسی عمومی و پارلمانی که در مقطعی دوران طلایی داشته است، تا چه حد توانسته در بهبود روابط خارجی و تنش زدایی، به ویژه در مناسبات دوجانبه با کشورهای دیگر ایفای نقش کند  یا اینکه تنها محدود به سفرهای خارجی پرهزینه شده‌است.

سؤال بجایی است اگر پرسیده شود که گروه‌های دوستی و پارلمانی در حال حاضر برای ظرفیت‌سازی فضای گفت‌وگویی و مصالحه سیاسی به‌آن‌ها نیاز است چه می‌کنند؟ از این منظر، بطور مشخص، مجلس و نمایندگان محترم در چه قالب‌هایی بهتر می‌توانند به صلح‌سازی در عرصه روابط خارجی کمک کنند؟ آیا اصولاً موضوع صلح و صلح‌سازی و کاهش تنش در روابط خارجی از جمله دغدغه‌ها و مسائل مجلس و نمایندگان آن بوده است؟ یا اولویت‌های دیگری در دستور کار داشته‌اند؟نمایندگان محترم حاضر در نشست‌های مجلس و نامزدهای ورود به بهارستان به‌طور مشخص چه رویکرد و عملکردی را نسبت به موضوع صلح و مصالحه در مناسبات خارجی جمهوری اسلامی داشته و دارند و شخصاً چه طرح و برنامه‌هایی را برای صلح‌سازی در روابط خارجی جمهوری اسلامی داشته و ارائه داده و می‌توانند ارائه دهند و آیا می‌توان در دوره آینده مجلس، امید به راه‌اندازی «فراکسیون صلح» در نهاد پارلمان جمهوری اسلامی داشت؟

https://www.irna.ir/news/83638283/%D9%BE%D8%B1%D8%B3%D8%B4-%D9%87%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D9%86%D8%A7%D9%85%D8%B2%D8%AF%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%86%D9%85%D8%A7%DB%8C%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C-%D9%85%D8%AC%D9%84%D8%B3-%D8%AF%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D8%A8%D8%B1%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%B5%D9%84%D8%AD-%D9%85%D8%AD%D9%88%D8%B1

مشارکت سیاسی زنان در چمبره سیاست «یک گام به پیش، دو گام به پس»

مشارکت سیاسی زنان در چمبره  سیاست «یک گام به پیش، دو گام به پس»

تهران- ایرنا-

«مجتبی مقصودی» دانشیار گروه علوم سیاسی دانشگاه آزاد بر این نظر است که به دلیل عدم همراهی بخشی از ساختار قدرت، مطالبه گری زنان در مسیر افزایش مشارکت سیاسی طی سال های گذشته با افت و خیز دایمی مواجه بوده تا جایی که می توان مشارکت سیاسی زنان را تابعی از سیاست «یک گام به پیش، 2 گام به پس» دانست.

به گزارش گروه تحلیل، تفسیر و پژوهش های خبری ایرنا، زنان با اینکه نیمی از جامعه هشتاد میلیونی کشورمان را تشکیل می دهند، ولی در عرصه های مختلف سیاسی و اقتصادی حضوری بسیار کمرنگ دارند. این مساله، ایران را در زمره ضعیف ترین کشورها به لحاظ شکاف جنسیتی در حوزه سیاسی و اقتصادی قرار داده است.

بر اساس گزارش مشترک اتحادیه بین پارلمانی و کمیته زنان سازمان ملل در سال 2017، ایران (با احتساب شمار 17 نماینده در مجلس) از نظر تصدی زنان در پارلمان در میان 193 کشور دنیا، در رتبه صد و هفتاد و هفتم قرار دارد. در این گزارش، از نظر حضور زنان در دستگاه اجرایی هم رتبه صد و سی نهم به کشورمان تعلق گرفته است.

امروز زنان به رغم تلاش های 40 ساله و افزایش توانمندی ها، سهم بسیار اندکی از سطوح مدیریت کلان کشور را در اختیار دارند. این گروه توانمند عملا از ورود به بسیاری از حوزه های سیاسی و قضایی محروم شده اند. 

نهادهای کلان قدرت از جمله شورای نگهبان، مجمع تشخیص مصلحت نظام، خبرگان رهبری، ریاست جمهوری و ... در انحصار مردان است. بخشی از ساختار قدرت در مقابل ورود زنان به سطوح خردتر عرصه سیاست ورزی هم از خود مقاومت نشان می دهد. در نتیجه این محذورات، امروز زنان تنها 5.9 درصد از کرسی های مجلس را در اختیار دارند. بر این مبنا تبعیض جنسیتی در عرصه سیاسی در کشورمان بسیار گسترده ارزیابی می شود.

گزارشی از برگزاری مجمع عمومی و انتخابات انجمن علمی مطالعات صلح ایران

گزارشی از برگزاری مجمع عمومی و انتخابات انجمن علمی مطالعات صلح ایراندر روز دوشنبه مورخ 28 خرداد 1397 از ساعت ١٦:٣٠الی ١٩ به نشانی خیابان استاد نجات الهی، نبش خیابان ورشو، خانه اندیشمندان علوم انسانی، سالن حافظ برگزارشد.پیش از برگزاری جلسه مجمع عمومی، مراسم تجلیل از "معلم صلح و مدارا" استاد دکتر محمد امین قانعی راد با تلاوت آیاتی از قرآن کریم آغاز و سخنرانان با برشمردن ویژگی های علمی و اخلاقی و اجتماعی این دانشمند بزرگ، یاد و خاطره وی را گرامی داشتند.در ادامه با شروع رسمی جلسه مجمع عمومی، گزارش عملکرد هیئت مدیره دوره اول، گزارش بازرس و گزارش خزانه دار قرائت شد و مورد تصویب اعضاء قرار گرفت.دستور بعدی جلسه،" افزایش رشته های دانشگاهی" برای عضویت فارغ التحصیلان این رشته ها ( علاوه بر 9 رشته اولیه) در انجمن بود که مورد گفتگو و تبادل نظر قرار و تصویب قرار گرفت. لذا در صورت تایید وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و ثبت تغییرات در اداره کل ثبت شرکت های سازمان ثبت اسناد و املاک کشور، فارغ التحصیلان رشته های زیر نیز می توانند برای عضویت در انجمن اقدام نمایند: رشته های جغرافیای سیاسی و ژئولیتیک، ادبیات، هنر، تربیت بدنی، مطالعات زنان، علوم پزشکی، مدیریت، مطالعات استرتژیک، محیط زیست، اقتصاد، تاریخ، باستان شناسی، آینده پژوهی، فلسفه، الهیات و مطالعات ادیان، علوم ارتباطات و رسانه و مطالعات زبان شناسی******سپس انتخابات دومین دوره انجمن علمی مطالعات صلح  ایران برگزار و اعضاء زیر به مدت سه سال انتخاب شدند.اعضاء هیئت مدیره:1-  دکتر مجتبی مقصودی2-  دکتر مینو خالقی3-  دکتر علی مرشدی زاد4-  دکتر باقر شاملو5-  دکتر عبدالامیر نبویاعضاء علی البدل هیئت مدیره:1-  دکتر محمد منصورنژاد2-  دکتر علی ملک پوربازرس انجمن: دکتر امیر هوشنگ میرکوششبازرس علی البدل انجمن: آقای مهرداد خرم نصرروابط عمومی انجمن علمی مطالعات صلح ایران عات صلح ایران

اطلاعیه

اطلاعیهآگهی دعوت به مجمع عمومی عادی سالیانه انجمن علمی مطالعات صلح ایران  به همراه مراسم تجلیل از عضو هیئت مدیره انجمن زنده یاد مرحوم استاد دکتر محمد امین قانعی راد:بدینوسیله از کلیه اعضاء پیوسته انجمن دعوت می گردد تا در جلسه مجمع عمومی سالیانه، که در روز دوشنبه مورخ 28 خرداد 1397 از ساعت ١٦:٣٠ الی ١٩ به نشانی خیابان استاد نجات الهی، نبش خیابان ورشو، خانه اندیشمندان علوم انسانی، سالن حافظ برگزارمی شود، حضور بهم رسانند.پیش از دستور: مراسم تجلیل از معلم صلح و مدارا استاد دکتر محمد امین قانعی راددستور جلسه:1-  گزارش عملکرد هیئت مدیره دوره اول انجمن.2-  ارائه گزارش مالی انجمن در دوره اول هیئت مدیره.3-   ارائه گزارش بازرس هیئت مدیره.4-  برگزاری انتخابات اعضاء هیئت مدیره و بازرسان دوره دوم .5-   تصویب رشته های دانشگاهی جدید جهت عضویت اعضاء در انجمن.هیئت مدیره انجمن علمی مطالعات صلح ایران

اطلاعیه

اطلاعیه مهم انجمن علمی مطالعات صلح ایران:در آستانه برگزاری مجمع عمومی و انتخابات هیئت مدیره و بازرس انجمن به اطلاع می رساند:حسب  اساسنامه افرادی می توانند در جلسه مجمع عمومی دارای حق رای باشند که حائز شرایط بوده و فرم عضویت و مدارک خود را تکمیل و تحویل دبیرخانه داده و عضویت آنها تایید شده باشد.لذا باتوجه به مقررات مذکور، از علاقه مندان به عضویت  و عزیزانی که تاکنون نسبت به تکمیل فرم عضویت و تحویل مدارک اقدام ننموده اند تقاضا می شود  تا تاریخ 27 خرداد 1397 نسبت به این مهم اقدام نمایند.اعضا محترم می توانند جهت تسریع در فرآیند ثبت نام و تکمیل مدارک در ساعات اداری با شماره تماس [phone](آقای حسین میری کارشناس دفتر انجمن) تماس حاصل کرده و یا به تلگرام همین شماره پیام ارسال فرمایند.روابط عمومی انجمن علمی مطالعات صلح ایران