دکتر مجتبی مقصودی

استاد رشته علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی


استاد رشته علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی

طبقه بندی موضوعی
بایگانی
آخرین نظرات

۶۳ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «انجمن علمی مطالعات صلح ایران» ثبت شده است

۲۷
آبان

دهمین سالگرد تاسیس انجمن علمی مطالعات صلح ایران

 و بزرگداشت دکتر مقصودی

 

سخنرانان:

محمود دولت آبادی

محمدحسین ‌پاپلی یزدی

نعمت الله فاضلی

ماندانا تیشه یار

عبدالامیر نبوی

علی اصغر قاسمی

محمدکاظم سجادپور

هومن لیاقتی

علی کریمی مله

غلامرضا حداد

اسدالله اطهری

قدیر نصری

علی اکبر علیخانی

علی اسمعیلی اردکانی

رئوف آذری

خسرو قبادی

پوریا مقصودی

محمد منصورنژاد

موسی اکرمی

ژاله افشار

روژان حسام قاضی

حمیدرضا رحمانی زاده دهکردی

آزاده دوست الهی

مهتاب حاجی محمدی

محمد اسدی

جواد رنجبر درخشیلر

 

پیام های ویدیویی:

علی اکبر امینی

محسن مدیر شانه چی

علیرضا نامور حقیقی

شقایق حیدری

 

با شاهنامه خوانی:

آوین محمدی

مهراد ودایع خیری

 

با همکاری:

انجمن علمی مطالعات صلح ایران

خانه اندیشمندان علوم انسانی

موزه ملی ایران

مرکز مطالعات خاورمیانه

مجله سیاست نامه

انجمن حقوق شناسی

موسسه بشیریه

مطالعات ملی

انجمن علوم سیاسی

انجمن جامعه شناسی

دانشگاه آزاد اسلامی

انجمن ایران شناسی

مطالعات غرب آسیا

خردسرای فردوسی تهران

کارگاه شاهنامه خوانی تبریز

نشر هم‌رخ

انجمن افراز

 

پنجشنبه ۲۹ آبان ۱۴۰۴ ساعت ۱۷

تهران: خیابان سی تیر، موزه ملی ایران

https://t.me/ipsan

  • مجتبی مقصودی
۲۶
آبان

 

انجمن علمی مطالعات صلح ایران برگزار می‌کند:

پنجمین نشست اینستاگرامی انجمن علمی مطالعات صلح ایران

 

موضوع:

تاریخ شفاهی انجمن علمی مطالعات صلح ایران

 

سخنران:

دکتر  مجتبی مقصودی

بنیانگذار انجمن علمی مطالعات صلح ایران

 

مدیر نشست: دکتر ژاله افشار

یکشنبه ۲۵ آبان ۱۴۰۴ ساعت۲۰

در صفحه اینستاگرام انجمن علمی مطالعات صلح ایران

🔗 instagram.com/ipsan.ir

کانال اطلاع‌رسانی انجمن:

https://t.me/ipsan

  • مجتبی مقصودی
۲۰
مهر

 

گفتگوی اختصاصی یورونیوز با متخصص مسائل قومیتی؛

آیا جنگ با اسرائیل احتمال تجزیه ایران را افزایش داد؟

مجتبی مقصودی

نگارش از سعید جعفری

https://l.euronews.com/nNkA

تاریخ انتشار ۰۹/۱۰/۲۰۲۵

مجتبی مقصودی، رئیس پیشین انجمن علوم سیاسی ایران می‌گوید هرچند برخی گروه‌ها در ایران به دنبال بزرگنمایی خطر تجزیه کشور هستند اما در شرایط فعلی، صداهای جدایی‌طلبی در مناطق پیرامونی چندان موضوعیت ندارد.

حمله اسرائیل به ایران و جنگ ۱۲ روزه، بحث‌های جدی را پیرامون آینده جغرافیای ایران به راه انداخت. گروهی که دل در گرو هویت ملی و میهنی دارند از خطر تجزیه کشور گفتند و در مقابل طرفداران مطالبات قومیتی و هویتی از احتمال پدید آمدن فرصتی برای طرح خواسته‌ها و شاید هم استقلال بیشتر از مرکز و حتی جدایی از ایران سخن گفتند. در این میان نمونه‌هایی چون عراق بعد از صدام، لیبی بعد از قذافی و سوریه سالهای پایانی بشار اسد از جمله نمونه‌هایی بود که برخی از گروه‌های سیاسی از آن به عنوان سرنوشت احتمالی ایران بعد از جنگ با اسرائیل یاد می‌کردند. اما این نگرانی تا چه اندازه جدی است؟ آیا اساسا ظرفیت بالا گرفتن مطالبات قومی در جهت واگرایی و فاصله گرفتن از ملی‌گرایی ایرانی در کشور وجود دارد؟ آیا نگرانی‌هایی که از احتمال تجزیه ایران به مناطق مختلف از سوی برخی مطرح می‌شود تا چه اندازه با واقعیت‌های روی زمین منطبق است؟ و در نهایت اینکه سیاست‌های جمهوری اسلامی و ناکامی‌ها، مشکلات اقتصادی، فشار تحریم‌ها و ناکارآمدی‌ها تا چه اندازه می‌تواند موجب شدت‌گرفتن مطالبات قومی در جهت واگرایی بیشتر از مرکز شود؟

برای یافتن پاسخ این پرسش‌ها به سراغ یکی از کسانی رفتیم که در این امر از متخصصین است. مجتبی مقصودی، عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکز که سال‌ها به صورت تخصصی مطالعاتش بر مسائل قومیتی و هویتی متمرکز بوده معتقد است با وجود مشکلات داخلی، منطقه‌ای و بین‌المللی همچنان برخی صداهای تجزیه‌طلبانه در مناطق قومی کشور جدی نیست. رئیس پیشین انجمن علوم سیاسی ایران همچنین می‌گوید محرومیت‌های ایجاد شده در کشور تنها مختص مناطق پیرامونی نیست و این مشکلات در سراسر کشور احساس می‌شود. رئیس پیشین انجمن مطالعات صلح ایران در عین حال هشدار می‌دهد که برای تغییر شرایط و خروج از وضعت فعلی، حاکمیت در جمهوری اسلامی باید به سمت بازنگری اساسی در شیوه حکمرانی و همچنین تعامل خود با نظام بین‌الملل حرکت کند.

آقای مقصودی در پایان خاطرنشان می‌سازد که «دیگر نمی‌توان گفت ماهی را هر وقت از آب بگیری تازه است؛ چون دیگر این ماهی گران شده و چاره‌ای هم نیست جز اینکه این ماهی را که خودمان باعث گران شدنش شده‌ایم، بگیریم تا تغییری در شرایط کشور ایجاد شود.

مشروح گفتگوی سعید جعفری، خبرنگار یورونیوز با دکتر مجتبی مقصودی را در ادامه می‌خوانید:

مساله تمامیت ارضی کشور از جمله مسائلی بوده که به ویژه بعد از جنگ ۱۲ روزه ایران و اسرائیل بسیار مطرح شده. گروه‌های مختلفی از دو سر طیف از احتمال تجزیه ایران سخن گفته‌اند، گروهی در حمایت از حقوق اقلیت‌های قومی و مذهبی در مناطق مرزی و دسته‌ای هم از سر نگرانی از احتمال تغییر جغرافیای ایران. اما اساسا این موضوع تا چه اندازه می‌تواند یک دغدغه جدی باشد و با توجه به شرایط کنونی، احتمال بروز و ظهور چنین شرایطی تا چه میزان واقعی است؟

نگرانی‌های ناشی از تنش‌های قومی و هویتی، به لحاظ تاریخی همواره یک «نگرانی زمینه‌ای و مزمن» بوده و دست‌کم در یکصد ساله اخیر در بازه‌های زمانی مختلف وجود داشته است. در این مدت جامعه نخبگانی و سیاسی،همواره ترس از این داشتند اگر تحولی رخ دهد، شرایط دچار دگرگونی شود، مبادا ما با واگرایی‌های قومی رو به رو شویم. در نتیجه این نگرانی مربوط به امروز و دیروز نیست و می‌توان گفت از زمان مشروطه به بعد با این مساله دست و پنجه نرم کرده‌ایم.

در عین حال باید پذیرفت که «تنش‌های قومی و مسائل آن چندوجهی، چند سطحی و چند لایه‌ای» است و تنها معطوف به یک عامل نیست که بگوییم مثلا مولفه خارجی مهم‌ترین است و با وجود عامل خارجی چنین و چنان خواهد شد؛ ضمن اینکه باید به خاطر داشت که وجود بسترهای زمینه های داخلی لزوما منجر به واگرایی قومی نخواهد شد. همه اینها می‌‌توانند تحت شرایطی تشدید کننده باشند اما طبیعتا برخی «عوامل شتاب‌زا» بوده و می‌توانند در برخی موارد این فرآیند را تسریع کنند.

از نظر من، برآورد اینکه تنش‌های قومی و هویتی می‌تواند در شرایط فعلی بروز و ظهور پیدا کند کار دشواری است و مجموعه عوامل باید در کنار هم قرار گیرند اما دست‌کم فعلا به نظر نمی‌رسد در جامعه امروز ایران این بسترها همزمان بتوانند وجود داشته باشند. ضمن اینکه ما «ملات‌های هویتی و هویت ملی» را داریم و به لحاظ تاریخی این تعلق خاطر به هویت ملی همواره مهم‌ترین استحکام بخش به بقا و حیات ملی و تمامیت ارضی کشور بوده است.

در نتیجه با وجود تمام نارضایتی‌ها، ناخرسندی‌ها، دل نگرانی‌ها نسبت به وضع موجود، مشکلات اجتماعی، فرهنگی و عدم مشارکت سیاسی و کاهش چشمگیر آن از سوی جامعه، در عین اینکه نگران کننده است، ولی این باعث نشده که آنها از تعلقات هویت ملی خود دست بکشند. در بزنگاه‌های تاریخی جامعه ایران نشان داده از آن هویت ملی و تاریخی خود حمایت کرده است.

 

اما آیا جنگ ۱۲ روزه باعث نشده این مسئله پررنگ‌تر شود؟ برخی معتقند بروز یک عامل خارجی و برخی تحریک‌های پس پرده باعث شود ظرفیت‌هایی که وجود دارد از حالت بالقوه به وضعیت بالفعل در آید و اینها گسترش پیدا کنند. ضمن اینکه ما می‌دانیم چنین پتانسیل‌هایی در غرب و شمال غرب کشور، جنوب غرب، جنوب شرق و حتی شمال شرق کشور وجود دارد.

شرایط کشور در اکثر حوزه‌ها وضعیت نامناسبی دارد. از تورم و بیکاری گرفته تا شرایط آب و برق و امثالهم. همزمانی این شرایط بحرانی با درگیری و منازعه خارجی، قطعا بستر بهتری را برای کسانی که به دنبال واگرایی هستند پدید می‌آورد؛ ولی به نظر نمی‌رسد با وجود تمام این شرایط نامناسب، جنگ و درگیری با اسرائیل، موجب افزایش جدی واگرایی قومی شده باشد و شاید هم برعکس؛ «جامعه ایران به واسطه ترس و نگرانی مزمن تاریخی و زمینه‌ای با احتیاط رفتار کرد».

البته برخی جناح‌ها ممکن است این موضوع را به نفع خود تعبیر کنند و بگویند جامعه از نظام سیاسی حمایت کرد، اما به نظر من جامعه در واقع موضع‌گیری نکرد و با نیروهای خارجی همراهی نکرد. اما همزمان در حال و محاسبه بود که هر تحرکی چه اثرات و تبعاتی به همراه خواهد داشت. تمامیت ارضی کشور چه وضعیتی خواهد داشت. در نتیجه من خیلی معتقد نیستم که جنگ و درگیری باعث واگرایی قومی و هویتی شده باشد. اگر استمرار داشت شاید چنین می‌شد، ولی چون آن جنگ کوتاه‌مدت بود، جامعه و نیروهای مختلف سیاسی در کشور در حال برآورد بود که آینده کشور به چه سمتی خواهد رفت. این بیم و امیدهایی که وجود داشت جامعه سیاسی را به حرکت جدی وادار نکرد. در نتیجه به نظر من با قاطعیت می‌توان گفت که جنگ ۱۲ روزه به افزایش واگرایی قومی منتج نشده است.

  • مجتبی مقصودی
۰۵
شهریور

برای خانه اندیشمندان علوم انسانی

انجمن علمی مطالعات صلح ایران و انجمن حقوق شناسی

با مشارکت ده ها نهاد و‌ انجمن علمی و فرهنگی برگزار می کنند:

ایران، خانه اندیشمندان

سخنرانان:

استاد عبدالمجید ارفعی، استاد محمود دولت آبادی، دکتر میرجلال الدین کزازی، دکتر غلامرضا اعوانی، دکتر حسن عشایری، استاد مسعود جعفری جوزانی، دکتر اصغر دادبه، دکتر ناصر مهدوی، دکتر محمود مهرمحمدی، دکتر مقصود فراستخواه، دکتر هادی خانیکی، دکتر احمد مسجد جامعی، مهندس سید محمد بهشتی، دکتر نعمت الله فاضلی، دکتر مهدی اقراریان، دکتر مجتبی مقصودی، دکتر محمد جلالی و دکتر تهمورث بشیریه

با پیام هایی از :

دکتر حسین بشیریه، دکتر مصطفی ملکیان، دکتر محمدحسین پاپلی یزدی، دکتر نسرین مصفا، دکتر داریوش فرهود، دکتر فرشاد مومنی، دکتر محسن رنانی، دکتر سعید معیدفر، دکتر حمید پورشریفی، دکتر داریوش رحمانیان، دکتر محمدرضا سحاب، دکتر غلامرضا ظریفیان، دکتر محمدجواد کاشی، دکتر مجید تفرشی و دکتر ابوالفضل دلاوری

poster

مدیر نشست: دکتر جواد رنجبر درخشیلر

چهارشنبه ۵ شهریور ۱۴۰۴ ساعت ۱۶

تهران: خیابان کارگر شمالی، ضلع غربی پارک لاله، موزه هنرهای معاصر

ورود آزاد و رایگان است.

https://t.me/ipsan

  • مجتبی مقصودی
۰۳
شهریور

 

در نشست دانشگاه تهران بررسی شد

روایتِ سایه نفت بر کودتای ۲۸ مرداد

نشست «سایه نفت بر کودتا» با حضور استادان دانشگاه و روزنامه‌نگاران برگزار شد؛ نشستی که در آن با مرور نظریه‌ها، اسناد و آثار پژوهشی فارسی و غیرفارسی درباره کودتای ۲۸ مرداد، ابعاد مختلف این رویداد و تأثیرات کوتاه‌مدت و بلندمدت آن بر جامعه ایران، صنعت نفت و ادبیات سیاسی و اجتماعی کشور مورد بررسی قرار گرفت.

به گزارش شانا به نقل از انتشارات وزارت نفت، مجتبی مقصودی، استاد دانشگاه و از بنیانگذاران انجمن علمی مطالعات صلح (یکشنبه، ۲۶ مرداد) در نشست «سایه نفت بر کودتا» به ابتکار انجمن علمی مطالعات صلح و با همراهی انتشارات وزارت نفت با اشاره به اینکه رویداد کودتای ۲۸ مرداد تأثیرات متعدد کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدت بر جامعه ایرانی گذاشته است، بیان کرد: در دهه‌های گذشته نظریه‌ها و تئوری‌های متعددی برای تحلیل و خوانش رویداد کودتای ۲۸ مرداد مطرح شده است و ما همین امروز هم تحت تأثیر تبعات و پیامدهای این رویداد هستیم.

وی افزود: نظریه‌های دولت رانتیر و نفرین منابع برای تحلیل وضعیت اقتصادی ایران در چارچوب مدل مفهومی ناشی از کودتای ۲۸ مرداد شکل گرفته‌اند و از نظر ادبیات اجتماعی و سوگیری‌های جمعی نیز، جامعه ایرانی به‌طور کلی تحت تأثیر ادبیات چپ قرار گرفته است.

این استاد دانشگاه با بیان اینکه ادبیات چپ در سال‌های پس از کودتای ۲۸ مرداد به‌عنوان رویکرد غالب درآمد و چند پیامد اجتماعی مهم به همراه داشت، تصریح کرد: ازجمله اینکه به‌دلیل رویکرد آنتاگونیستی ادبیات چپ، این نگرش در بخشی از جامعه با سازش‌ناپذیری ذاتی ترکیب شد و در روحیات، رفتار اجتماعی و توقعات عمومی بازتولید شد.

شانا؛ شبکه اطلاع رسانی نفت و انرژی. ۲۸ مرداد ۱۴۰۴ کد خبر:  662985

 

 

در نشست «سایه نفت بر کودتا» مطرح شد

مجتبی مقصودی: هنوز به فرهنگ و ادبیات خشونت‌پرهیز نرسیده‌ایم

نشست «سایه نفت بر کودتا» با محوریت بازخوانی و تحلیل تأثیرات کودتای ۲۸ مرداد بر جامعه و اقتصاد ایران؛ و همچنین کتابشناسی کودتا برگزار شد.

دیدار نیوز        ۲۸ مرداد ۱۴۰۴     کد خبر: ۱۸۸۸۲۷

دیدارنیوز-مسعود پیوسته: سایه نفت بر کودتا، عنوان نشستی بود که به همت انتشارات وزارت نفت و همکاری انجمن علمی مطالعات صلح ایران؛ و با حضور سخنرانان، مجتبی مقصودی، استاد دانشگاه و از پایه گذاران انجمن علمی مطالعات صلح ایران، امیرهوشنگ میرکوشش، استاد روابط بین الملل و عضو انجمن صلح، محمد نژادایران، دانش آموخته‌ی علوم سیاسی، روژان حسام قاضی، استاد علوم سیاسی و ساجده سلیمی، رسانه نگار و پژوهشگر فرهنگی، عصر یکشنبه ۲۶ امرداد در محل کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران، با اجرا و مدیریت رضا وثوقی از اهالی انتشارات نفت برگزارشد نشستی که به بازخوانی و تحلیل تأثیرات کودتای ۲۸ مرداد بر جامعه و اقتصاد ایران؛ و همچنین به کتابشناسی کودتا می‌پرداخت.

oil

مجتبی مقصودی، به عنوان اولین سخنران، قبل از شروع بحث مورد نظر، مقدمتا به اهمیت نشست‌هایی این چنین پرداخت و به اهالی اندیشه و نظر که برای خود، خانه‌ای داشتند و این جنس مباحث در آنجا قابل طرح و بررسی بود.

مراد و منظور مقصودی، «خانه اندیشمندان علوم انسانی» بود که در ماه جاری، از ادامه‌ی فعالیت‌ها باز ماند و عملا از سوی شهرداری تهران، به تعطیلی و لغو فعالیت هایش کشیده شد.

مقصودی در این باره گفت: «ابراز تأسف دارم برای بسته شدن خانه اندیشمندان علوم انسانی. به هرحال، ما هم از اهالی‌ همین شهریم و شهروندانِ اینجا، خانه اندیشمندان، پاتوقی علمی بود که در طی این چهارده سال فعالیت، اندیشمندان و نخبگان اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی در این خانه، گرد هم می آمدند و با یکدیگر تبادل نظر و همفکری می‌کردند. ما سعی کردیم همواره چراغ اینجا را روشن نگه داریم. در این چهارده سال فعالیت خانه اندیشمندان، ما در انجمن مطالعات صلح، بدون اغراق می‌گویم، چند صد نشست، همایش، کارگاه آموزشی، جلسات نقد و بررسی برگزار کرده وموضوعات متنوع معطوف به صلح را درخانه اندیشمندان برگزار کردیم.

امیدواریم جناب رئیس جمهور، آقای پزشکیان که شعار انتخاباتی شان وفاق اجتماعی‌ بوده است، به فکر این موضوع هم باشند و در چارچوب سیاست‌های دولت، این خانه، به اهالی اش برگردد. بعد از تعطیلی خانه عملا برای نشست‌های مان این در و آن در می زنیم و عملا تهران گردی می‌کنیم. در حال حاضر برای برگزاری کوچکترین نشست‌ی باید نامه نگاری کنیم، با حراست نهادهای مختلف هماهنگی کنیم و عملا اسیر ساختارهای بورکراتیک شده ایم؛ در حالی که ما در خانه اندیشمندان، چنین مشکلاتی نداشتیم. حالا در ادامه‌ی تهران گردی مان، امروز در دانشگاه تهران در خدمت شماییم. می‌خواهم بگویم مشخصا؛ در فضا و محوطه‌ی دو سه هزارمتری؛ و چهار تا سالنِ خانه اندیشمندان، می توانستیم بکنیم یا می کردیم که مسئولین مربوطه نگران‌بودند و بالاخره خانه اندیشمندان را تعطیل کردند و این درحالی است که بسیاری از نیرو‌ها و گروه‌های اجتماعی از مداحان تا ورزشکاران برای خود، فضا و خانه‌ای دارند و حال آنکه اندیشمندان و فرهیختگان از داشتن مکان قابل اعتنایی برای همفکری و تبادل نظر محروم اند.

در این نشست، این استاد دانشگاه، رخداد ۲۸ مرداد را یک بزنگاه تاریخی دانست و گفت: «۲۸ مرداد، یک لحظه‌ی تاریخی است در کل حیات ملی مان. هفتاد و دو سال از واقعه‌ی ۲۸ مرداد می‌گذرد و ما هم چنان تحت تأثیر این رخدادیم. به عنوان مثال، همین نشست مان که در این زلِ گرمای مرداد ماه، داریم درباره اش صحبت می‌کنیم.

اول باید برایش محور مختصات تعریف کنیم. مثل یک سری بسترها، عوامل و زمینه‌های قبل از کودتا هست، که سیر رخداد‌ها چه بود که منجر به کودتای ۲۸ مرداد شد؟ از شهریور ۱۳۲۰ و جلوتر از آن قرارداد دارسی و قرارداد ۱۹۳۳، دهه‌ی بیستی که فضای نسبتا آزاد سیاسی داشت تا اواخر این دهه. می‌توانیم مجموعه‌ای از عوامل و زمینه‌ها را شناسایی کنیم تا به واقعه ۲۸ مرداد برسیم. این بسترها، بستر‌های اقتصادی و اجتماعی و سیاسی هست، نقش بیگانگان هست، همه‌ی اینها دست به دست هم می‌دهند و سبب ساز رخداد ۲۸ مرداد می‌شوند. ما از اواخر سال ۱۳۲۹، طرح ملی شدن صنعت نفت را داریم و طرحی که فراکسیون مجلس تصویب می‌کند تا می‌رسیم به راه اندازی جنبش ملی و نهایتا به کودتای ۲۸ مرداد. در باره کودتای ۲۸ مرداد هم کتاب‌های زیادی نوشته شده و ما لیست بلندبالایی از نویسنده‌هایی داریم که در این باره نوشته‌اند. مثل مارک گازیوروسکی و سرهنگ غلامرضا نجاتی و ... یعنی هرکس در حوزه نفت در ایران قلم زد، وارد بحث ۲۸ مرداد هم شده. اما وقتی به پیامد‌های کودتا در کوتاه مدت و میان مدت و درازمدت نگاه می‌کنیم، در کوتاه مدت، حکومت نظامی‌ی پس از کودتا را می‌بینیم و دستگیری‌ی فعالان ملی و اعضاء حزب توده را. فضای سیاسی بسته می‌شود. در میان مدت، آن بحث کنسرسیوم هست. ورودمان به پیمان‌های سنتو و بغداد هست. من اینجا می‌خواهم به طور خاص به پیامد‌های کودتا در درازمدت بپردازم. یعنی پیامدی که بعد از ۷۲ سال از سپری شدن رخداد کودتای ۲۸ مرداد ۳۲ همچنان گریبانگیر ماست. بگذارید همین جا بگویم که سیاستمداران، اغلب، شطرنج بازان بدی‌اند.

  • مجتبی مقصودی
۲۵
مرداد

انتشارات وزارت نفت با همکاری انجمن علمی مطالعات صلح ایران برگزار می کند:

نشست علمی

سایه نفت بر کودتا

بازخوانی و تحلیل تاثیرات کودتای 28 مرداد برای جامعه و اقتصاد ایران

+

 کتابشناسی کودتا

با سخنرانی:

  • دکتر مجتبی مقصودی
  • دکتر امیر هوشنگ میرکوشش
  • دکتر محمد نژادایران
  •  دکتر روژان حسام قاضی

1

 #  زمان: یکشنبه، ۲۶ مرداد ماه ۱۴۰۴

#  ساعت: ۱۶:۰۰

# تهران: کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران ،سالن شورا

# حضور برای عموم آزاد است.#

  • مجتبی مقصودی
۲۱
تیر

 

گروه جامعه پژوهی انجمن علمی مطالعات صلح ایران با همکاری انجمن ایرانی مطالعات غرب آسیا و انجمن علوم سیاسی ایران و خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار می کند.

 

📔آیین یادبود زنده یاد استاد فرزانه دکتر علیرضا ازغندی

جایگاه استاد در جامعه شناسی سیاسی ایران

 

با سخنرانی :

#دکتر صادق زیبا کلام

#دکتر مجید توسلی رکن آبادی

#دکتر حمید احمدی

#دکتر مجتبی مقصودی

#دکتر جواد رنجبر درخشیلر

#دکتر رضا نجف زاده

#دکتر سید اسدالله اطهری

#دکتر مسعود مطلبی

#دکتر مریم اسماعیلی فرد

#دکتر محمدنژادایران

#دکتر مختار نوری

 

مدیریت و اجرای برنامه:

#دکتر روژان حسام قاضی

 

🗓 پنجشنبه ۲۶ تیرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۱:۰۰

🏡 سالن فردوسی خانه اندیشمندان علوم انسانی

 

🔹برنامه به صورت حضوری برگزار می گردد.

🔹ورود برای عموم آزاد و رایگان است

  • مجتبی مقصودی
۱۱
خرداد

گروه مطالعات شناختی صلح و منازعه انجمن علمی مطالعات صلح ایران با همکاری خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار برگزار می کند:

 

علوم شناختی و علوم اجتماعی؛ زمینه و رویکردها

 

سخنرانان:

#دکتر نعمت الله فاضلی

#دکتر مجتبی مقصودی

#مژگان نیک سیرت فر

 

مدیر نشست:

دکتر محمد مهدی گلشاهی

 

 زمان: دوشنبه 12 خرداد 1404 ساعت 17

مکان: خانه اندیشمندان علوم انسانی.  سالن خیام

 

برنامه به صورت حضوری برگزار می گردد.

 

ورود برای عموم آزاد و رایگان است.

 

انجمن علمی مطالعات صلح ایران

خانه اندیشمندان علوم انسانی

 @iranianhht

 

  • مجتبی مقصودی
۲۰
ارديبهشت

بهارانه؛

دیدار و گفت و گوی صمیمانه اهالی علوم سیاسی

 

همراه با:

حضور ارزشمند پیشکسوتان

نقل خاطرات

اجرای موسیقی

 

🗓 سه شنبه 23 اردیبهشت 1404 ساعت 17

🏡 سالن فردوسی

 

🔹برنامه به صورت حضوری برگزار می گردد.

🔷 ورود برای عموم، آزاد و رایگان است.

 

💢مرکز مطالعات استراتژیک خاورمیانه💢

💢انجمن علمی مطالعات صلح ایران💢

💢 انجمن ایرانی مطالعات غرب آسیا💢

💢انجمن علوم سیاسی ایران💢

💢خانه اندیشمندان علوم انسانی💢

  • مجتبی مقصودی
۱۷
فروردين

موانع صلح سازی در روابط ایران و آمریکا

"منطق مقاومت در برابر رام سازی منازعات سرکش و لزوم اتخاذ تصمیم سخت"

 

دکتر علی کریمی مله

دانش پژوه علوم سیاسی و عضو افتخاری انجمن علمی مطالعات صلح ایران

پانزدهم فروردین ماه 1404

 

    🔹 در اسفند ماه سال 1403 طی یادداشتی با عنوان"منازعات سرکش بین ایران و آمریکا؛ درنگی آینده نگرانه" ماهیت منازعه بین دو کشور از سنخ رام سرکش معرفی شد که تغییر آن فرایندی دشوار، پرهزینه، پیچیده و زمانبر خواهد بود. اینک که با نامه نگاری رییس جمهور هیمنه طلب آمریکا، صفحه ای دیگر از کتاب پرچالش روابط دوجانبه در حال ورق خوردن است، نوشتار حاضر در باره منطق مقاومت و چالش های سترگ در قبال رام سازی آن تأمل می کند.

  🔹   با عنایت به شناسه های مهم منازعات سرکش، هرگونه اقدام برای گذار از آن، مستلزم وجود ویژگی های زمینه ای معینی است که با فرصت ها و محدودیت های خود، بر الگوهای رفتاری تصمیم گیرندگان اثر می گذارد. زمینه در معنای وسیع آن، به جنبه های جغرافیایی محیط، تولیدات مادی انسانی، ساختارها، فرآیندها و شرایط اجتماعی-اقتصادی-سیاسی، نمادهای ملموس و ناملموس فرهنگی، منابع و داشته های اجتماعی-روانی مشترک؛ مناسبات بین گروهی درون جامعه و وضعیت گذرا و موقعیتی مانند زلزله، قحطی، رکود اقتصادی و جنگ اشاره دارد. منازعه سرکش در بطن خود زمینه های دیالکتیکی احساسات و منافع می آفریند که در برابر دگردیسی آن، صخره های ستبر مخالفت برمی افرازد.

پرچم

♦️الف- برای رویارویی موفقیت آمیز با شرایط منازعه، طرف های رقیب سرمایه گذاری های وسیع نظامی، فناورانه، اقتصادی و روانی انجام می دهند. سرمایه گذاری مادی بسیج جامعه، آموزش نیروهای نظامی، توسعه صنایع نظامی، دستیابی به سلاح و گسترش زیرساخت‌های پشتیبانی در همه حوزه‌های زندگی جمعی را شامل می شود که برای مدیریت منازعه لازم است. سرمایه گذاری روانشناختی به ایجاد و اشاعه پایه های شناختی یا نظام دانایی و نیز ایستارها و احساساتی مثل پیش داوری، بدبینی، بی اعتمادی، نفرت و دشمنی اشاره دارد که اراده رویارویی و بسیج و تشدید روحیه درگیری را توجیه می کند و سازگاری با زیست منازعه ای را هموار می سازد. طی فرآیند خوگیری، جامعه وادار می شود خود را برای رویارویی با موقعیت های مستمر تنش آلود سازگار کند گویی که به طور ناخودآگاه با منازعه زندگی کرده و اساساً فراموش می کند که بدیل هایی برای زندگی منازعه آمیز هم وجود دارد. به عبارتی، دیرپایی منازعات سرکش زیرساخت های روانشناختی-اجتماعی شامل حافظه جمعی، اخلاق منازعه و جهت گیری های عاطفی را تحکیم می کند. طی این فرآیند زمانبر طرف های منازعه، به طور گزینش گرانه ای روایت های خود را در مورد آن برمی سازند.

♦️ب- در فرآیند برسازی روایت ها، رقیبان از یک سو، مسئولیت "دیگری" را در پیدایش و پایایی منازعه و بدکرداری، خشونت و جنایت های آن برجسته می سازند و از سوی دیگر، بر توجیه اقدامات خود، درستکاری، شکوهمندی، توانمندی و البته قربانی شدن خویش تکیه می کنند و از رهگذر روایت سازی می کوشند هویت جمعی جامعه خود را سامان و سازمان دهند. در واقع درازای منازعات سرکش در امتداد تولید و بازتولید فرهنگ منازعه، وضعیت روان شناختی خاصی به نام سندرم رام ناشدنی می آفریند که با وجود تحمیل زیان ها و هزینه های دهشتناک، مانند سدی مستحکم فراروی اقدامات و فرایندهای صلح سازی و تنش زدایی ایستادگی می کند.

     گذشته از آن وجود باورهای استعلایی نزد تصمیم گیرندگان جوامع رقیب نیز نقش به سزایی در تداوم منازعه سرکش دارد. در بطن باورهای استعلایی، اهداف وجودی، مقدس و سازش ناپذیر پنداشته می شوند، به رقیب نمی توان اعتماد کرد، طرف خودی منابع انسانی و مادی برای ادامه درگیری را در اختیار دارد و اینکه زمان به نفع آنهاست تا شاید معامله پرسودتری انجام دهند یا شرایط بهتری ایجاد کنند. بدیهی است چنین باورهایی از برداشتن گام هایی جدی برای تنش زدایی و همراهی با فرایند عادی سازی روابط جلوگیری می کند.

♦️پ- تداوم سرمایه گذاری های هنگفت به نوبه خود، سبب می شود رهبران رقیب، فرصت های بهبود شرایط و استانداردهای زندگی مردمشان را قربانی کنند. از نظر روان شناسی- اجتماعی نیز، تصمیم گیرندگان در متن محیط منازعه آلود، منجمد و فریز می شوند و در برابر راه حل ها و ابتکارات نوآورانه برای برون رفت از وضعیت منازعه، مقاوم و انعطاف ناپذیر می شوند. این سرمایه گذاری ها در نهایت حوزه های مختلف ملموس و ناملموس زندگی مردم را هدف می گیرد. بویژه اگر دو طرف منازعه ناهم تراز باشند، طرف ضعیف تر متحمل فشارهای شدیدتر برای تجهیز نظامی و بسیج همگانی می شود. در نتیجه از پیامدهای بنیادین زیست منازعه ای، این است که مسئله "بقا" محوریت می یابد و موضوع "ارتقا و توسعه ملی" تا آینده ای نامعلوم به محاق می رود. همچنین خوگیری با شرایط منازعه، صورتبندی نیروهای سیاسی-اجتماعی داخلی را به زیان نیروهای توسعه گرا و تحول خواه رقم می زند و از نظر منطقه ای و جهانی نیز اتحادسازی بر ضد طرف ضعیف تر آسان تر و دسترسی پذیرتر می شود. لذا در کنار دشواری و حتی محال شدن ارتقا، انزوا نیز گریبان جامعه را می گیرد و کشور برای حفظ موجودیت خود در مدار مناسبات متعارف بین المللی، دچار تنگناهای شدید می شود.

♦️ت-- علاوه بر عنصر روان شناختی، نقش عامل اقتصاد سیاسی در تداوم منازعات سرکش انکارناپذیر است؛ زیرا ادامه منازعه به تدریج به ظهور رهبران، نخبگان یا اولیگارشی های سیاسی-اقتصادی و نظامی نیرو‌مند می انجامد که از سرکش شدن منازعات سودهایی هنگفت می‌برند و منافع نهفته یا آشکاری در تداوم آن دارند. منافع می تواند مادی مانند ثروت، یا نمادین مانند ایدئولوژی و هویت باشد. در نتیجه نفع برندگان از منازعه، با به چنگ آوردن لایه های گوناگون تصمیم سازی و تصمیم گیری، بخش قدرتمندی را شکل می دهند که با بهره گیری ابزاری از نمادهای سیاسی- ایدئولوژیک و حتی تاریخی- ناسیونالیستی، با هرگونه نرمش یا سازش مورد نیاز برای حل و فصل کم هزینه تر و مسالمت جویانه مناقشه و دگردیسی ماهوی منازعات سرکش مخالفت و مبارزه می کنند.

♦️ث- از زاویه منافع ملی، زیان های سرسام آور زیست منازعه آلود، با همه دشواری ها و پیچیدگی ها، لزوم چاره جویی شتابنده برای گذار از آن را گوشزد می کند. عبور از وضعیت منازعه سرکش، نیازمند تصمیم سخت، پیچیده و راهبردی است. در برابر چنین تصمیم هایی مخالفان پرقدرت داخلی و خارجی از جمله سودبرندگان از تداوم منازعه، صف آرایی و قدرت نمایی خواهند کرد زیرا تغییر ماهیت منازعه، بحران هویت، موجودیت و کارکرد آنان را در پی خواهد آورد، اما عقلانیت حکمرانی، اهتمام به منافع راهبردی اکثریت مردم؛ نه اقلیت سوداپیشه را ایجاب می کند. رهبران سیاسی هوشمند در فرایند چنین تصمیم گیری هایی باید بدانند که دستیابی به خواسته های بیشینه ناممکن است و لذا باید به خواسته های بهینه بیاندیشند. آنان ناگزیر از انتخاب های مهم، دشوار، دردآور، خطرناک و پرهزینه در میدانی با داده های ناکافی، نامطمئن و حتی مشحون از اطلاعات نادرست و فریبنده و پر از اهداف متضاد و متعارض هستند. اتخاذ تصمیم های سخت و راهبردی مسئولیت اصلی رهبران سیاسی زمان شناس و فراستمند است تا با فراتررفتن از حلقه های منفعت گرا و بسته تصمیم سازی و با اتکا بر عقل جمعی کارشناسی ملت باور و آینده نگر، از هزینه کرد اعتبار شخصی نهراسند و بر عکس با تصمیم سنجیده، به هنگام، شجاعانه و راهبردی، بقای ملی را ضمانت کنند.

 

 

  • مجتبی مقصودی