دکتر مجتبی مقصودی

دانشیار رشته علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی


دانشیار رشته علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی

طبقه بندی موضوعی
بایگانی
آخرین نظرات
۲۱
آذر

نقد سیاست های محیط زیستی یا ایجاد تنش در سطوح ملی؟

مجتبی مقصودی

پیرو سخنرانی هفته گذشته رییس جمهور در باره طرح انتقال آب دریای خزر به استان سمنان، این رویکرد و این برنامه با واکنش های مختلف و بعضا منتقدانه ای مواجه و در مواردی موجبات شکل گیری کمپین هایی شد.

در دسته بندی انتقادات دو رویکرد کلی قابل احصاء است. در دسته اول بیشتر انتقادات در برگیرنده جنبه علمی، فنی و زیست محیطی- اقلیمی است که قطعا ظرفیت بحث و فحص داشته و از منظر زنهارباش و با بهره گیری از آمار و اطلاعات علمی، دولت، سیاستگذاران و دست اندرکاران وزارت نیرو را متوجه ابعاد فاجعه بار این سیاست ها می نماید.

دسته دوم انتقاداتی است که با بهره گیری بیشتر از ظرفیت فضای مجازی و شبکه های اجتماعی بعضا در ابعاد سیاسی- اقتصادی واجتماعی رییس جمهور را متهم به محلی گرایی، خاص گرایی، استان گرایی و نیز دور شدن از مسئولیت ها و وظایف ملی می نمایند و در موارد معدودی برخی از منتقدین با دمیدن بر آتش موضوع، پروژه غیریت سازی و "تفرقه شمالی- سمنانی" را همچون "اصفهانی- یزدی"، "یزدی- کرمانی" رقم زده اند.

به عنوان پژوهشگری که بیش از دو دهه در حوزه مطالعات قومی قلم می زنم، شروع این روند و تولید ادبیات جانبدارانه، واکنشی، احساسی، غیر کارشناسی، خاصه با رویکرد پوپولیستی چه از سوی دولت و چه از سوی منتقدین را خلاف مصالح ملی و تمامیت ارضی کشور ارزیابی کرده که با ابتناء بر "تنفر قومی"، با دامن زدن به شکاف های اجتماعی، فرهنگی، تنش ها و تعارضات میان "ملت - دولت" را تبدیل به تنش و نزاع "ملت- ملت" می نماید.

در حال حاضر حدود 500 شهر از شهرهای ایران در معرض طیفی از تنگناهای آبی از قبیل تنش آبی، کم آبی شدید و بحران آبی قرار دارند و تدبیر کم- بی آبی کشور ایران مستلزم مدیریت عالمانه اجتماعی- فرهنگی و فنی است. سوء مدیریت در این عرصه می تواند به گسترش کینه و عداوت ملی شود کاربست "سیاست های خیابانی" و ایجاد "کمپین های محلی گرایانه" با جذابیت های پوپولیستی از هر سویی که باشد، از جمله مهمترین مخاطراتی  است که در عصر انقلاب در عرصه های اطلاعات و ارتباطات، کشور و جامعه ایران را تهدید می کند؛ لذا ساختار سیاسی و مدیریتی کشور باید در سایه هوشیاری، با نشانه شناسی و آینده نگری، ضمن رسمیت بخشی، مسئولیت پذیری و پاسخگویی، مطالبات مردمی را به اشکال قانونی هدایت و حمایت نماید.

 

روزنامه اعتماد،

شماره ۴۲۵۲،

دوشنبه ۱۹آذر

  • مجتبی مقصودی
۱۷
آذر

همایش ملی            

              "توسعه پایدار استان کرمانشاه"  فرصت ها، چالش ها و چشم انداز

 

محورهای همایش:

ظرفیت­ها و قابلیت­های توسعه استان 

   آمایش و برنامه­ های راهبردی توسعه استان

     اشتغال پایدار و مولد  

  تجارت خارجی و توسعه 

  محیط زیست استان، مشکلات و راهکارها   

آسیب­های اجتماعی و راهکارها 

  اقتصاد مقاومتی، تولید ملی و توسعه پایدار 

  تحلیل وضعیت ساختار مدیریت و منابع انسانی

 

زمان: دوشنبه 19 آذر 1397

مکان: کرمانشاه، دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه رازی

  • مجتبی مقصودی
۱۶
آذر

نخبگان ملی و استانی و مسئله ای به نام توسعه پایدار در استان کرمانشاه 

 

مجتبی مقصودی

دانشیار گروه علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی. واحد تهران مرکزی

و  رئیس هیئت مدیره انجمن علمی مطالعات صلح ایران

 

چکیده:

این مقاله تلاش دارد ضمن تشریح و طرح چیستی توسعه پایدار، مبانی و بایسته های اولیه و مورد اجماع برای توسعه پایدار در استان کرمانشاه را با ابتناء بر مطالعات نظری و تاریخی، از دریچه فهم نخبگان ملی و استانی به مقوله توسعه پایدار مورد شناسایی و طرح و بحث قرار دهد.  

با استناد به مطالعات تطبیقی این پژوهش مدعی است که توسعه پایدار، فراگیر و پویا مبتنی بر دو دسته الزامات و بایسته های راهبردی است. دسته اول ناظر بر وجود بایسته ها و الزاماتی است که در همه ی کشورها و مناطق جهان؛ از بورکینافاسو تا مالی، چاد، عراق و افغانستان مشترک است و کم و بیش شامل حکمرانی خوب، باورمندی به توسعه با هدف بهبود و ایجاد رفاه مادی، اجتماعی ومعنوی، وجود نخبگان توسعه گرا، قانون گرایی، اولویت بندی و اجماع در موضوع توسعه و اهداف توسعه ای، باور و التزام عملی شایسته سالاری، گذار از طایفه گرایی، وجود نظام تصمیم گیری  سیاسی خردگرا و هماهنگی در نظام تصمیم گرایی، ثبات سیاسی و امنیت قانونمدار و وجود سرمایه می باشد. اصولا فقدان این مبانی و اصول اولیه بحث در موضوع توسعه و به ویژه توسعه پایدار را بلاموضوع می سازد و بنظر می رسد در حال حاضر، موضوع توسعه پایدار در استان کرمانشاه همچون دیگر مناطق و استان های کشور در همین خانه از پازل توسعه پایدار، درجا زده و پای در گل باقی مانده است و تا در این قسمت چاره اندیشی نشود، تحقق توسعه پایدار در حد حرف و شعار باقی خواهد ماند.

دسته دوم الزامات و بایسته های منطقه ای و بومی است که در قالب آمایش سرزمینی به بهترین وجهی توانمندی توسعه پایدار، متوازن را نشان می دهد و در صورت اجرای واقعی، فرایند توسعه پایدار را برگشت ناپذیر می سازد. این مقاله در ادامه اضافه می نماید؛ این استان به لحاظ تاریخی، فرهنگی، تمدنی، هویتی، گردشگری، ژئوپولیتیک، نیروی انسانی، طبیعی، اقلیمی، معدنی از ظرفیت های گسترده و متنوع توسعه ای برخوردار است و کاربست بجای این ظرفیت ها، مشکل توسعه ای و توسعه پایدار را کاهش خواهد داد. حال آنکه به زعم نویسنده این مقاله، مشکل توسعه پایدار استان کرمانشاه نه متاثر از سطح منطقه ای و محلی؛ بلکه متاثر ملاحظاتی است که ریشه در سطح ملی دارد و به بنیان فکری و توسعه ای و رویکردی تصمیم گیران و سیاستگذاران سطح کلان کشور برمی گردد. لذا از این منظر، تا برای آن چاره اندیشی نشود توسعه پایداری نه در استان کرمانشاه؛ بلکه در هیچ جای ایران تحقق نخواهد یافت و در روندی زیگزاگی، بیم و امیدهای محدودی را رقم خواهد زد ولی در دراز مدت گره های اساسی توسعه پایدار را رفع نخواهد کرد.

مشخصا؛ آنچه مانع از توسعه پایدار و فراگیر و درخور شده است. فقدان چشم انداز و فهم مشترک و اجماعی در میان نخبگان ملی از چیستی، اهداف و اولویت های توسعه ای و در نتیجه تسری آن به سطوح نخبگان استانی و محلی شده است. به عبارت دیگر نظام تصمیم گیری و سیاستگذاری کشور در سطوح ملی و استانی اصولا دغدغه های دیگری غیر از توسعه و توسعه پایدار را داشته و در چنبره اهداف، اولویت ها و روزمرگی های اداره حوزه مدیریتی خویش باقی مانده اند و در بهترین حالت مسئله توسعه پایدار و متوازن به مثابه ای اصطلاحی شیک، چشم نواز و پوپولیستی بیش از کسب جایگاه واقعی در فرایند سیاستگذاری و تصمیم گیری بیشتر لقلقه ی زبانی گردیده است.

واژگان کلیدی: توسعه پایدار، استان کرمانشاه، نخبگان ملی، نخبگان استانی.

  • مجتبی مقصودی
۱۶
آذر

نخبگان ملی و استانی و مسئله ای به نام توسعه پایدار در استان کرمانشاه 

 

مجتبی مقصودی

دانشیار گروه علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی. واحد تهران مرکزی

و  رئیس هیئت مدیره انجمن علمی مطالعات صلح ایران

 

چکیده:

این مقاله تلاش دارد ضمن تشریح و طرح چیستی توسعه پایدار، مبانی و بایسته های اولیه و مورد اجماع برای توسعه پایدار در استان کرمانشاه را با ابتناء بر مطالعات نظری و تاریخی، از دریچه فهم نخبگان ملی و استانی به مقوله توسعه پایدار مورد شناسایی و طرح و بحث قرار دهد.  

با استناد به مطالعات تطبیقی این پژوهش مدعی است که توسعه پایدار، فراگیر و پویا مبتنی بر دو دسته الزامات و بایسته های راهبردی است.

دسته اول ناظر بر وجود بایسته ها و الزاماتی است که در همه ی کشورها و مناطق جهان؛ از بورکینافاسو تا مالی، چاد، عراق و افغانستان مشترک است و کم و بیش شامل حکمرانی خوب، باورمندی به توسعه با هدف بهبود و ایجاد رفاه مادی، اجتماعی ومعنوی، وجود نخبگان توسعه گرا، قانون گرایی، اولویت بندی و اجماع در موضوع توسعه و اهداف توسعه ای، باور و التزام عملی شایسته سالاری، گذار از طایفه گرایی، وجود نظام تصمیم گیری  سیاسی خردگرا و هماهنگی در نظام تصمیم گرایی، ثبات سیاسی و امنیت قانونمدار و وجود سرمایه می باشد. اصولا فقدان این مبانی و اصول اولیه بحث در موضوع توسعه و به ویژه توسعه پایدار را بلاموضوع می سازد و بنظر می رسد در حال حاضر، موضوع توسعه پایدار در استان کرمانشاه همچون دیگر مناطق و استان های کشور در همین خانه از پازل توسعه پایدار، درجا زده و پای در گل باقی مانده است و تا در این قسمت چاره اندیشی نشود، تحقق توسعه پایدار در حد حرف و شعار باقی خواهد ماند.

دسته دوم الزامات و بایسته های منطقه ای و بومی است که در قالب آمایش سرزمینی به بهترین وجهی توانمندی توسعه پایدار، متوازن را نشان می دهد و در صورت اجرای واقعی، فرایند توسعه پایدار را برگشت ناپذیر می سازد.

این مقاله در ادامه اضافه می نماید؛ این استان به لحاظ تاریخی، فرهنگی، تمدنی، هویتی، گردشگری، ژئوپولیتیک، نیروی انسانی، طبیعی، اقلیمی، معدنی از ظرفیت های گسترده و متنوع توسعه ای برخوردار است و کاربست بجای این ظرفیت ها، مشکل توسعه ای و توسعه پایدار را کاهش خواهد داد. حال آنکه به زعم نویسنده این مقاله، مشکل توسعه پایدار استان کرمانشاه نه متاثر از سطح منطقه ای و محلی؛ بلکه متاثر ملاحظاتی است که ریشه در سطح ملی دارد و به بنیان فکری و توسعه ای و رویکردی تصمیم گیران و سیاستگذاران سطح کلان کشور برمی گردد. لذا از این منظر، تا برای آن چاره اندیشی نشود توسعه پایداری نه در استان کرمانشاه؛ بلکه در هیچ جای ایران تحقق نخواهد یافت و در روندی زیگزاگی، بیم و امیدهای محدودی را رقم خواهد زد ولی در دراز مدت گره های اساسی توسعه پایدار را رفع نخواهد کرد.

مشخصا؛ آنچه مانع از توسعه پایدار و فراگیر و درخور شده است. فقدان چشم انداز و فهم مشترک و اجماعی در میان نخبگان ملی از چیستی، اهداف و اولویت های توسعه ای و در نتیجه تسری آن به سطوح نخبگان استانی و محلی شده است. به عبارت دیگر نظام تصمیم گیری و سیاستگذاری کشور در سطوح ملی و استانی اصولا دغدغه های دیگری غیر از توسعه و توسعه پایدار را داشته و در چنبره اهداف، اولویت ها و روزمرگی های اداره حوزه مدیریتی خویش باقی مانده اند و در بهترین حالت مسئله توسعه پایدار و متوازن به مثابه ای اصطلاحی شیک، چشم نواز و پوپولیستی بیش از کسب جایگاه واقعی در فرایند سیاستگذاری و تصمیم گیری بیشتر لقلقه ی زبانی گردیده است.

 

واژگان کلیدی: توسعه پایدار، استان کرمانشاه، نخبگان ملی، نخبگان استانی.

  • مجتبی مقصودی
۰۷
آذر

تاملاتی چند بر کتاب    

    “از خشونت تا دموکراسی؛ مقدمه ای بر حل و فصل منازعات” 

دکتر مجتبی مقصودی

 

به قلم «لویس کریسبرگ» و «بورس دیتون»

(پژوهشگران آمریکایی)

ترجمه عسگر قهرمان پور بناب

تهران، چاپ دوم، نشر جوینده، ۱۳۹۷، تیراژ۵۰۰ نسخه،

با۱۱ فصل در ۵۳۴ صفحه با تعدادی نمودار و جدول

مقدمه:

۲۰ سال از چاپ اول کتاب می گذرد و ترجمه پیش رو از ویراست چهارم ۲۰۱۱ می‌باشد. در حال حاضر چاپ پنجم یا ۲۰۱۷ آن نیز منتشر شده است. از چاپ چهارم نویسنده دوم یعنی بورس دیتون به نویسنده کتاب (کریسبرگ) پیوست و کتاب در مواردی مورد بازبینی و تعمیق قرار گرفت.

استقبال از این کتاب نکته ای در خور تامل بوده و از ظرفیت‌های علمی و عطش مخاطبین در بهره گیری از دیدگاه های نویسنده در جهان بشدت متلاطم حکایت دارد. چاپ اول ۱۹۹۸ . چاپ دوم ۲۰۰۲   .   چاپ سوم ۲۰۰۶  .  چاپ چهارم ۲۰۱۱  .  چاپ پنجم ۲۰۱۷ باید به مترجم آقای عسگر قهرمان پور در انتخاب این کتاب برای ترجمه تبریک گفت و این نشان دهنده، بصیرت، آینده نگری، صلح جویی و علاقمندی به برقراری و استقرار دموکراسی در منطقه و ایران بوده و انتخاب این کتاب برای ترجمه نیز با در نظر گرفتن ملاحظات فوق و نیز با در نظر گرفتن شرایط بغرنج، پیچیده و پرتنش منطقه خاورمیانه و ضرورت چاره اندیشی در این خصوص صورت تحقق به خود یافته است. انتخاب کتاب خوب و مناسب از سوی مترجم نکته مهمی است که باید به آن توجه شود. هر چند در ایران، مترجمین پرکاری داریم ولی انتخاب کتاب ها برای ترجمه را خوب انجام نمی‌دهند و صد البته مترجمینی داریم که در انتخاب کتاب‌ها برای ترجمه حساسیت و دقت بیشتری را مبذول می‌دارند که آثارشان ماندگارتر ، پر مخاطب تر و تاثیر گذارتر هست.

  • مجتبی مقصودی
۰۳
آذر
نشست نقد و بررسی کتاب از خشونت تا دموکراسی ( مقدمه‌ای بر حل و فصل منازعات)سخنرانان: عسگر قهرمان پور ( مترجم کتاب)دکتر مجتبی مقصودی دکتر زهره پوستین چی رامتین رضاییزمان: سه‌شنبه ۶ آذر ۱۳۹۷ از ساعت ۱۷مکان: خانه اندیشمندان علوم انسانی، سالن خیام
  • مجتبی مقصودی
۲۷
آبان
مراسم تجلیل از خدمات علمی استاد احمد نقیب‌زادهزمان:  چهارشنبه ۳۰ آبان ۱۳۹۷ ساعت ۱۶ الی ۱۸:۳۰ مکان: خانه اندیشمندان علوم انسانی،  خیابان استاد نجات الهی، نبش خیابان ورشو
  • مجتبی مقصودی
۲۵
آبان
  • مجتبی مقصودی
۲۵
آبان

مصاحبه اختصاصی دکتر مجتبی مقصودی

با کانال تلگرامی جامعه شناسی حوزه عمومی در خصوص تاب آوری اجتماعی جامعه ایرانی

"چیستی و کارکردهای قدرت تاب آوری اجتماعی و ملی؛ از نظر تا عمل" 

 

تعریف مفهومی: تاب آوری یا Resilience به مثابه توانایی بقا، پایداری، ایستادگی، انعطاف و سازواری در برابر فشارها، هجمه ها، سختی ها و ناملایمات اعم از طبیعی و غیرطبیعی تعریف می شود. این تاب آوری در سطوح مختلفی از جمله سطح فردی، خانوادگی، گروهی، حزبی، نژادی، قومی، مذهبی، دینی و ملی قابل شناسایی و بحث و فحص است و گاه این سازه واری برای بقاء، ناخواسته و خواسته تاثیرات و تغییرات کوچک و بزرگی را در شکل، ماهیت و اجزاء بدنبال دارد و مرز نهایی این تاب آوری؛ آستانه تحمل، شکنندگی و فروپاشی است. 

تاب آوری با دو مفهوم "پایداری" و "انعطاف" بصورت تواما همبسته و معنی و مفهوم می یابد. در این تعریف تاب آوری مرزهای محدود و شکننده و تقلیل گرایانه ی مقاومتResistance را در هم می نوردد؛ چرا که، در حالی که مقاومت دربرگیرنده وجوه سخت افزاری است؛ در مفهوم پایداری این مقاومت با عقلانیت انعطافی و انعطاف عقلانی پیوند می خورد. در این رویکرد انعطاف پذیری و سازواری، بخشی از سازوکار بقاء و محصول درایت، آینده نگری و فداکاری است، قبل از آنکه صدای خرد شدن استخوان های ملی، اجتماعی و اقتصادی شنیده شود!

  • مجتبی مقصودی
۰۴
آبان
  • مجتبی مقصودی