پیش نیازهای توسعه علمی دانش سیاسی درایران درعصر سایبری؛ با تاکید بر نقش انجمن علوم سیاسی ایران
پیش نیازهای توسعه علمی دانش سیاسی در ایران عصر سایبری
مجتبی مقصودی
سخنرانی در همایش ملی فضای مجازی و سیاسی، دانشگاه آزاد اسلامی
تبریز، تالار استاد شهریار، 1390/8/12
عصر سایبری چیست و به چه دنیایی ارجاع دارد و چه تاثیری بر دانش سیاسی کشور برجای گذارده است؟ چشم انداز و تاثیرات آتی این عصر بر این حوزه و این علم و نیز بر مناسبات اساتید و دانشجویان در ایران چیست، به علاوه پیش نیازهای توسعه علمی دانش سیاسی در ایران در عصر سایبری چه می باشد؟
علیرغم وجود تفاوت های ظریف و مهم میان فضای سایبری و فضای مجازی؛ عصر سایبری به دوران جدیدی اشاره دارد که با انقلاب در ساخت و بکارگیری سیستم های ارتباطات الکترونیکی و وقوع تحولات عظیم در عرصه های اطلاعاتی و ورود ابزارهای نوین در سطح اجتماعی نظیر اینترنت، شبکه های ماهواره ای و ایجاد جامعه شبکه ای و گسترش شبکه های اطلاعاتی؛ فاصله ها را حذف، امکان برقراری ارتباطات لحظه ای را فراهم ساخته است.
گسترش شتابان فضای مجازی در سال های اخیر چه الزامات و وظایف جدیدی را متوجه انجمن های علمی و از جمله انجمن علوم سیاسی و جامعه علوم سیاسی کشور می نماید؟
واقعیت این است که با گذشت قریب یک دهه از شروع فعالیت انجمن علوم سیاسی ایران دست اندرکاران این انجمن بیش از گذشته تلاش دارند که به فعالیت های انجمن شتاب بخشند و در عصری که تحت عنوان عصر سایبری نام گذاری شده است، با بهره برداری از "ظرفیت های مجازی" و "فضاهای مجازی" فعالیت خود را به صور ت عمودی و افقی گسترش و تعمیق بخشند. شبکه علمی مجازی انجمن علوم سیاسی ایران تلاش نموده است تا با سود جستن از سایت انجمن، خبرنامه الکترونیک و دیگر ظرفیت های دیجیتال در عرصه اطلاع رسانی و ارتباط گیری از امکانات عصر جدید استفاده نماید.
ظرفیت فضای مجازی در عین ارائه امکانات گسترده رسانه ای، فشردگی زمان و مکان و شفاف شدن اطلاع رسانی، الزامات خاصی را برای حوزه دانش سیاسی و از جمله انجمن علوم سیاسی ایران به وجود می آورد که عملا یکی از پیش نیازهای توسعه علمی دانش سیاسی در ایران محسوب می شود. این پیش نیازها و الزامات در حوزه تصمیم گیری و اجراء عبارتند از: ضرورت درک تحولات عرصههای جهانی و روز آمدسازی اطلاعات، تحلیل ها و تبیین ها؛ تمرین تساهل، مدارا و رواداری در فعالیت های مشترک، مسئولیت پذیری و پاسخگویی و دوری از اقدامات انفرادی و رو آوردن به کار جمعی و به عبارتی مشارکت در تصمیم گیری و اجراء از جمله این الزامات است.
با چنین تلقی و رویکردی حضور فعالانه انجمن در دیگر دانشگاه هایی غیر از تهران و در شهرستان ها و همچنین کسب مشارکت دانشجویان و بهره گیری از ظرقیت های دانشجویی و جزء ضروریات فعالیت های انجمن ارزیابی می شود و هر گونه تاخیری در حضور در شهرستان ها و بهره گیری از ظرفیت های دانشجویی در این عصر بیش از گذشته خسران تلقی می شود.
انجمن علوم سیاسی ایران در اولین همکاری گسترده و فراگیر خود در شهرستان ها، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز را برای برگزاری این همایش ملی برگزید. همچنان که برگزاری همایش "فضای مجازی و سیاست" دومین نمونه از تلاش های انجمن با رویکردی کاربردی و راهبردی است؛ چرا که قبل از آن در خرداد ماه سال گذشته همایش "ایران، سیاست، آینده شناسی" را نیز با همین رویکرد کاربردی با موفقیت به انجام رسانده بود. همچنان که علیرغم عدم توفیق انجمن در این همایش در بهره گیری از ظرفیت های دانشجویی به ویژه در نشست های موازی دانشجویی، باید امیدوار بود و تلاش کرد تا در همایش های بعدی به این مهم نایل آییم.
کلید واژه ها: فضای مجازی، عصر سایبری، انجمن علوم سیاسی ایران، توسعه علمی، دانش سیاسی