نامه‌ی جمعی از اساتید رشته‌های علوم انسانی و پزشکان در خطاب به نظام سیاستگذاری و مردم
اقدامات درست، تنها کنترل کرونا و هراس اجتماعی است با واقعیت سرسختی چون ویروس کرونا، نه می‌توان برخورد سرسری کرد و نه می‌توان با روش‌های نادرست به مقابله‌اش رفت. فرجام هر دو، میدان دادن بیشتر به اشاعه این ویروس و افزایش میزان "ریسک نظام‌مند" است. ریسکی که به‌دلیل ماهیت خفته‌ی آن در بدن فرد آلوده، و سرعت ِ انتقالش، در قالب الگوی شبکه‌ای غیرخطی، عمل می‌کند و به‌سرعت تکثیر می‌شود.بنابراین، در غیاب رویه‌های سیاستی و مدیریتی صحیح و نبود همکاری جمعی و عمومی، امکان فراگیر شدن این ویروس در سطح‌ِ کشور و رسیدن تعداد مبتلایان، به مرزهای بسیار خطرناک ِکنترل‌ناپذیرِ همراه با مرگ و میر بالا وجود دارد.
طبق آمار رسمی اعلام شده، در حال حاضر، در ۲۰ استان کشور، آلودگی به کرونا وجود دارد. این نقشه‌ی جغرافیایی، ضرورت اتخاذ رویه‌های صحیح را صد چندان می‌کند.یعنی در صورت توجه جدی به تجربه‌ی کشوری چون چین که به تایید سازمان بهداشت جهانی، در این باره فوق‌العاده عمل کرده است، می‌توان بر این بحران غلبه کرد. واقعیت دیگر این است که افکار عمومی، شناخت کافی از این ویروس دارد. بنابراین، تنها راه حداقل‌سازی هراس اجتماعی و بازگرداندن امید اجتماعی، پیگیری جدی اقدامات صحیح، چه از سوی نظام حکمروایی، در سطوح کلان و بخشی، و چه از سوی تک تک افراد جامعه است.
ما امضاکنندگان این بیانیه، نه از زاویه تخصصی علم پزشکی، بلکه به عنوان دانشگاهیانی در رشته‌های مختلف علوم انسانی، به همراه چند تن از پزشکان متخصص، با کنار گذاشتن ریشه‌یابی انتقادی این بحران در شرایط خطیر فعلی، فقط از منظر مدیریتی و فرا تخصصی پزشکی، بر اتخاذ اقدامات زیر، با هدف کمک به مدیریت بهتر بحران، تاکید داریم:صورت‌بندی صحیح مساله؛ با نگاه توطئه‌گرایانه و با انداختن بار تقصیر بر گردنِ بیگانگان، مشکلی حل نمی‌شود. حتّی اگر در یک سناریو، چنین فرضیه‌ای قابل اعتناء باشد، از اهمیت نظام مدیریت بحران برای مواجهه‌ی با آن نمی‌کاهد. ضمن اینکه، افکار عمومی، با مقایسه اقدامات انجام شده در چین و در ایران، صورت‌بندی‌های نادرست مساله را حمل بر عدم پاسخگویی نظام حکمروایی می‌کند. امری که بحران دیگری به‌نام بی‌اعتمادی اجتماعی را بیش از قبل دامن می‌زند،تعطیلی سراسری مدارس و دانشگاه‌ها تا پایان سال. تقویم آموزشی از جمله زمان کنکور و پایان ترم جاری دانشگاه را می‌توان یک‌ماه عقب انداخت. در عین حال، می‌توان از امکانات دنیای مجازی و آموزش راه دور بهره برد،یک روز در میان کردن حضور پرسنل دولتی و بخش خصوصی، به نحوی که نظام اداری ضمن باز بودن، با اتکاء به نیمی از پرسنل خود، امور جاری روزانه را انجام دهد. در اینجا نیز می‌توان در مواردی از سیاست دورکاری استفاده کرد.
منع برگزاری هر نوع اجتماعی، چه مذهبی و چه غیر مذهبی. در مورد اجتماعات مذهبی، ما ضمن احترام فراوان به اماکن مقدس و شعائر و آیین‌های دینی و مذهبی، بر این باوریم که به استناد سخن پیشوایان دین، رعایت احتیاط‌ها با هدف صیانت از جان، شرط شرعی و عقلی است؛ بخصوص در شرایط کنونی که هر گونه بی‌احتیاطی علاوه بر تهدید جان شرکت‌کنندگان در اجتماعات دینی و مذهبی، موجب به‌خطر افتادن جان دیگران در ابعاد بالا نیز می‌شود،اعلان رسانه‌ای دقیقِ افراد مبتلای فوت شده و الوده و درخواست از افرادِ در تماس با بیماران، برای رجوع به مراکز درمانی و انجام معاینات بالینی لازم. شفاف‌سازی در این باره، اقدام مهمی برای کنترل بحران است،تامینِ امکان مرخصی برای زندانیان بیمار، و اجرای عفو زودتر از موعد برای زندانیان مورد نظر، و سایر تسهیلات در این باره، با هدف کاهش تراکم زندان‌ها و پیشگیری از وقوع شرایط خطرناک در این مکان‌های با دسترسی ضعیف به امکانات پزشکی و درمانیبا توجه به اقدامات لجستیک انجام شده در چین، و تجربه‌ای که این کشور در زمینه‌ی کنترل بحران دارد، می‌توان از آن و همین‌طور سازمان بهداشت جهانی، برای تامین امکانات پیشگیری و درمانی کمک گرفت،تامین فوری تجهیزات پزشکی به‌ویژه امکانات پوششی قوی برای تمامی کادر پزشکی - درمانی و پرسنلی بیمارستا‌ن‌ها و ایجاد انگیزه‌های مثبت برای آنان. در مورد امکانات پوششی با کیفیت، می‌توان از سازمان بهداشت جهانی و چین کمک گرفت،وزیر بهداشت و درمان، در مقام رئیس کمیته بحران کرونا، اعلام کرده است که به جای قرنطینه مکانی، اکیپهای کنترل مسافران، در معابر ورودی شهرها مستقر خواهند شد تا بیماران آلوده به ویروس را شناسایی و قرنطینه کنند. با وجود این، با توجه به تجربه‌ی کشورهای چین، کره‌جنوبی و ایتالیا، مطمئن‌ترین راه برای کاهش قابل توجه سرعت اشاعه ویروس، قرنطینه‌کردن شهرهایی است که بیش‌ترین آلودگی به کرونا را دارند.
در مورد اکیپهای کنترل مسافران، بهتر است اولویت به استقرار آن‌ها در معابر خروجی شهرها داده شود تا در صورت مثبت بودن جواب تست، افراد مشکوک به بیماری، در همان شهر، تحت مراقبت‌های درمانی و قرنطینه‌ای قرار بگیرند. اکیپهای مستقر در معابر ورودی می‌تو‌انند نقش مکمل را داشته باشند؛ به ویژه در مورد افرادی که در مسیر بین دو شهر حرکت می‌کنند،با توجه به احتمال افزایش روزافزون مبتلایان در چند روز آینده و احتمال کمبود جا در مراکز درمانی، می‌توان با تجهیز سریع ساختمان‌های بلا‌استفاده‌ی نهادهای دولتی و عمومی، در شهرهای مختلف، این کمبود را جبران کرد،
کلام آخر، در خطاب به هموطنان گرامی و اصحاب رسانه از جمله رسانه اجتماعی است. کنترل بحران کرونا، بدون همکاری جمعی، امکان ناپذیر است. در این شرایط خاص، اخلاق و مسئولیت فردی با اخلاق و مسئولیت اجتماعی در هم تنیده است. نه تنها با رعایت اصول بهداشتی اعلام شده و ماندن در خانه و پرهیز از سفر، باید مراقب جان خود و خانواده‌ی خود باشیم، بلکه باید در حفاظت از جان دیگران نیز کوشا و مراقب باشیم. سرنوشت همه‌ی ما به یکدیگر گره خورده است. در صورت بی‌توجهی به موارد مذکور، زمینه‌ی شیوع ویروس و رساندن ان به مرز کنترل‌ناپذیر را فراهم می‌کنیم.در همین‌راستا، اگر از دیگران انتظار داریم که از رفتارهای فرصب‌طلبانه‌ی کاسب‌کارانه با ما پرهیز کنند، به همین میزان مسئولیت رعایت چنین رفتاری بر دوش تک تک ما نیز سنگینی می‌کند. موقعیت حساس و خطیر کنونی را می‌توانیم تبدیل به فرصت خوبی برای تقویت مسئولیت‌پذیری اجتماعی و مهرورزی به یکدیگر کنیم.
انتشار اخبار نادرست و ایجاد هول و هراس، در شرایط خطیر کنونی، می‌تواند با افزایش استرس و کاهش سیستم ایمنی بدن هموطنان گرامی، آنان را در برابر این ویروس آسیب‌پذیرتر کند. بنابراین، بر عهده‌ی اصحاب رسانه است که ضمن اطلاع‌رسانی صحیح، مانع از افزایش بیمورد استرس اجتماعی بشوند.با آرزوی مدیریت سریع بحران و پرداختن به سیاست‌های موجده‌ی کژکارکردی‌های جدی نظام سلامت و مدیریت بحران، بعد از عبور از این پیچ خطیر
اجلالی، پرویز، جامعه شناسی، موسسه عالی مدیریت و برنامه ریزی؛ احمدنیا، شیرین، جامعه شناسی، دانشگاه علامه طباطبایی؛ اسماعیلی امین، حمید، اقتصاد و روابط بین‌الملل، جهاد دانشگاهی؛ افتخاری، عبدالرضا رکن‌الدین، جغرافیا، دانشگاه تربیت مدرس؛ ایمانی جاجرمی، حسین، جامعه شناسی، دانشگاه تهران؛ بخشی، لطفعلی، اقتصاد، دانشگاه علامه؛ برزگران، محسن، دندانپزشک، جراح؛ پیران، پرویز، جامعه شناسی، دانشگاه علامه طباطبایی؛ پیش بین، صفر، اقتصاد، دانشگاه اهواز؛ تاج الدین، محمدباقر،جامعه‌شناسی، دانشگاه آزاد واحد مرکز؛ تاجیک اسماعیلی، عزیزاله، روانشناسی، دانشگاه خوارزمی؛ جامساز، محمود، اقتصاددان مستقل؛ جلایی پور، حمیدرضا، جامعه شناسی، دانشگاه تهران؛ جنتی، ابوالفضل، اقتصاددان مستقل؛ جواهری، فاطمه، جامعه شناسی، دانشگاه خوارزمی؛ حساس خواه، ژاله، آموزش زبان انگلیسی، دانشگاه گیلان؛ حیدری، حسن، اقتصاد، دانشگاه تربیت مدرس؛ حیدری،جواد، علوم سیاسی، دانشگاه شاهدخلجی،عباس، علوم سیاسی، پژوهشگاه علوم انسانی؛ خلیلی، اسماعیل، پژوهشگاه فرهنگ هنر و ارتباطات؛ دلاوری،ابوالفضل، علوم سیاسی، دانشگاه علامه طباطبایی؛ دینی ترکمانی، علی، اقتصاد و سیاستگذاری، موسسه مطالعات و پژوهش‌های بازرگانی؛ راغفر، حسین، اقتصاد، دانشگاه الزهرا؛ رحمانی‌زاده دهکردی، حمیدرضا، علوم سیاسی، دانشگاه علامه طباطبایی؛ رضا نصیری حامد، علوم سیاسی، دانشگاه تبریز؛ رضازاده، علی، اقتصاد، دانشگاه ارومیه؛ رفیعی، حسن، روانپزشکی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی؛ زارع، بیژن، جامعه شناسی، دانشگاه خوارزمیزروکی، شهریار، اقتصاد، دانشگاه مازندرانسراج‌زاده، سید حسین، جامعه‌شناسی، دانشگاه خوارزمی؛ شیانی، ملیحه، جامعه شناسی، دانشگاه تهران؛ صادقی، محمود، حقوق، دانشگاه تربیت مدرس؛ صالحی،سید جواد، علوم سیاسی، دانشگاه شیرازصفرزاده، اسماعیل، اقتصاد، دانشگاه الزهرا.صوفی مجیدپور، مسعود، اقتصاد، دانشگاه آزاد فیروزکوه؛ طالقانی، حسین، اقتصاد، مترجمعبدالکریمی، بیژن، فلسفه، دانشگاه آزادعبدی، محمد، اقتصاد، دانشگاه مازندران؛ علیزاده، غلامرضا، جامعهشناس، دانشگاه علامه طباطبایی؛ عمران، علی، پزشک، متخصص پوست و مو؛ فاضلی، نعمت‌اله، مردم شناسی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی؛ فراهانی، علینقی، روانشناسی، دانشگاه خوارزمی؛ قبادی، علیرضا، مردم شناسی، دانشگاه خوارزمی؛ کاظمی، سیمین، پزشک و جامعهشناس؛ کاویانی، مراد، جغرافیای سیاسی، دانشگاه خوارزمی؛ کردبچه، حمید، اقتصاد، دانشگاه الزهراکریمی، زهرا، اقتصاد، دانشگاه مازندران؛ کسرایی،محمد سالار، علوم سیاسی، پژوهشگاه علوم انسانی؛ کولایی، الهه، علوم سیاسی، دانشگاه تهران؛ محمدزاده، یوسف، اقتصاد، دانشگاه الزهرا،محمودزاده، محمود، اقتصاد، دانشگاه آزاد فیروزکوه؛ مرادی، علیرضا، روانشناسی، دانشگاه خوارزمی؛ مرشدی‌زاد، علی علوم سیاسی، دانشگاه شاهد؛ مفتخری، حسین، تاریخ، دانشگاه خوارزمی؛ مقصودی، مجتبی،علوم سیاسی، دانشگاه آزاد تهران؛ ملک السادتی، سید سعید، اقتصاد، دانشگاه فردوسی مشهد؛ منطقی، مرتضی، روانشناسی، دانشگاه خوارزمی؛ موسوی، سید یعقوب،جامعه شناسی، دانشگاه الزهرا؛ موسوی، میرطاهر، جامعه شناسی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی؛ مومنی، فرشاد،اقتصاد، دانشگاه علامه؛ مهینی‌زاده، منصور،اقتصاد، دانشگاه یزد؛ میری، سیدجواد، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی؛ نعیمی جورشری، عباس،جامعه‌شناسی؛ نفیسی، نهال، جامعه شناسی، دانشگاه علامه طباطبایی؛ نیکو اقبال، علی‌اکبر، اقتصاد، دانشگاه تهران؛ همتی،ایرج، علوم سیاسی، نویسنده و مترجم؛ یارمحمدتوسکی، مریم، جامعه شناسی، دانشگاه آزاد اراک.
برای مشاهده لینک اصلی خبر بر روی آدرس زیر کلیک کنید:
http://www.ion.ir/news/544601
