۰۱
دی
چالش های اقتصاد و سیاست در ایران نشست روزچهارشنبه 27 آذر ماه اقتصاددان برجسته دکتر محسن رنانی با انجمن علوم سیاسی ایران بازتاب گسترده ای یافت. این نشست که به اهتمام کمیته دانشجویی انجمن علوم سیاسی ایران و گروه روندهای فکری پژوهشکده مطالعات استراتژیک خاورمیانه در خانه اندیشمندان علوم انسانی و تحت هدایت و مدیریت چند ماهه ی دکتر قدیر نصری عضو هیات علمی دانشگاه خوارزمی برگزار گردید؛ از سلسله نشست های پروژه "ماکجا ایستاده ایم؟" است که حضور گسترده و پرسوال مخاطبین و بازتاب وسیع رسانه ای آن از اهمیت علمی و عطش جامعه ایران به آگاهی از مهمترین مسایل کشور خبر می دهد. این گردهمایی علمی در آخرین روزهای پاییزی بازتاب بیش از انتظاری در سایت های خبری، خبرگزاری ها و روزنامه هایی نظیر؛ فرارو، روحانی نیوز، انتخاب، سفیر نیوز، تابناک، شرق پارسی، ندای انقلاب ، فارس نیوز و آفتاب یافت. تیتر هایی چون؛ هیچ کس صدای مرا نشنید! ، ناظر سقوط بهمن هستم، محسن رنانی در تحلیل اقتصادی مناقشه اتمی ایران می گوید و..... از جمله تیترهای است که برای این جلسه انتخاب شده است برای آشنایی مخاطبان تنها به انتشار گزارش روزنامه اعتماد اکتفا می نمایم: ************************** وقتی از محسن رنانی پرسیده می شود که روند آینده اقتصاد ایران را چگونه
ارزیابی می کند، سوال را خطرناک ارزیابی می کند، می خندد و می گوید ترجیح
می دهد که درباره این سوال سکوت کند و در این باره اظهارنظر نکند. این در
حالی است که عصر روز چهارشنبه 27 آذرماه این استاد نام آشنای اقتصاد
دانشگاه اصفهان تقریبا از پاسخ دادن به هیچ سوالی درباره پروژه فکری و
آثارش طفره نرفت و با حوصله و متانتی مثال زدنی به نقدهایی که دانشجویان یا
مخاطبان نشست بر او وارد آوردند، گوش کرد و با پذیرش برخی از آنها یا
تشریح دیدگاه هایش کوشید از بدفهمی ها ابهام زدایی کند. در این نشست که در
ادامه نشست های «در کجا ایستاده ایم» در خانه اندیشمندان علوم انسانی به
همت انجمن علوم سیاسی ایران برگزار می شد، ابتدا آرش ابراهیمی دانش آموخته
اقتصاد انرژی روایتی از دیدگاه های دکتر رنانی در سه کتاب «بازار یا
نابازار» (1376)، «چرخه های افول اخلاق در اقتصاد» و «اقتصاد سیاسی مناقشه
اتمی ایران» (1392) و سایر مقالات و گفت وگوهای ایشان از جمله «سقوط سرمایه
اجتماعی» (1381)، عرضه کرد و برخی از مهم ترین مفاهیمی را که دکتر رنانی
در حوزه اندیشه اقتصادی و سیاسی ما وارد کرده چنین خواند: سرمایه اجتماعی،
تله بنیانگذار، آنتروپی اقتصادی، تکینگی اقتصادی، سرمایه های نمادین، کهولت
اقتصادی، امتناع سیستمی و اقتصادی، دولت مردد و دولت متناقض. سپس روزبه
حاتمی محقق امنیت بین الملل و نسرین قنواتی، دانشجوی دکترای سیاستگذاری
عمومی نقدهایی متعدد به دیدگاه های دکتر رنانی وارد کردند. ادامه نشست با
پاسخ های دکتر رنانی همراه بود. اگرچه جلسه به همین جا ختم نشد و روند پرسش
و پاسخ ها از سوی مدعوین و حضار جلسه تا حدود سه ساعت ادامه داشت. در
ادامه با توجه به محدودیت های صفحه ناگزیر از آن هستیم که به مهم ترین بخش
از پاسخ های دکتر رنانی بپردازیم: متنی برای به وحشت انداختن سیاستمداران دکتر
رنانی در آغاز از برگزاری این نشست جدی اظهار خرسندی کرد و گفت: از زمانی
که کتاب «اقتصاد سیاسی مناقشه اتمی» را به صورت اینترنتی منتشر کردم، هیچ
کس نقد جدی بر کتاب نکرده بود که امری نگران کننده است. حتی در جلسه مرکز
بررسی های استراتژیک ریاست جمهوری احساس کردم که دست اندرکاران حوزه انرژی
یا کتاب را نخوانده بودند یا موافق تحلیل ها نبودند. من در نگارش این کتاب
همچون آدمی بودم که پای کوهی ایستاده و ناظر سقوط بهمن است و فقط می خواهد
داد بزند. در زمان نگارش کتاب احساس می کردم همه چیز دارد به زیان ما تمام
می شود و فقط باید بقیه را آگاه کرد. دنبال یک نوشته علمی نبودم، بلکه قصدم
نگارش متنی بود که هر سیاستمداری که می خواند، وحشت کند. این وحشت به
تدریج در من شکل گرفت. از سال 1384 با مساله خط لوله گاز پاکستان و حتی پیش
از آن متوجه این موضوع شدم که ما در حال طی کردن یک مسیر خطا هستیم. البته
جلوی بلوغ تمدنی را نمی شود گرفت، اما باید به آن و پیامدهایش آگاه شد.
