فراترکیب اثر گذاری شکافهای اجتماعی بر مشارکت سیاسی

مقاله

فراترکیب اثر گذاری شکافهای اجتماعی بر مشارکت سیاسی؛

مطالعه موردی انتخابات ریاست جمهوری 1400_1376

مجتبی میری

مجتبی مقصودی (نویسنده مسئول)

حجت الله درویش پور

نشریه مطالعات جامعه شناسی ، سال هفدهم شماره 1 (پیاپی 62، بهار 1403)

 

چکیده:

        مشارکت سیاسی و روند روبه رشد آن در کشورها و نظر به اهمیت اثر گذاری شکاف های اجتماعی بر مشارکت سیاسی انتخاباتی ، از دهه های گذشته مطالعاتی پیرامون این موضوع انجام شده؛ اما مطالعات حول یک سوال مشترک، غالبا نتایج ناهمسویی را داشته اند. با توجه به کتب و مقالات متعدد و بهره گیری از روش های مختلف پژوهشی در زمینه مشارکت سیاسی- انتخاباتی و اثر گذاری شکافهای اجتماعی بر آن، تاکنون نگاه فراترکیبی نسبت به این مساله صورت نگرفته است هدف این پژوهش با نگاه فراترکیب، بررسی پژوهش های انجام شده در زمینه عوامل موثر بر مشارکت سیاسی انتخاباتی ریاست جمهوری در ایران به منظور کشف نتیجه ای منسجم از یاقته های پژوهشی آنهاست.

        روش پژوهش حاضر از نوع فراترکیب و با نگاهی جامع و کلی مطالعات علمی _ پژوهشی انجام شده در بازه زمانی 1400_1376 در زمینه اثر گذاری شکاف های اجتماعی _ اقتصادی بر مشارکت سیاسی انتخاباتی ایران می باشد . حجم نمونه 35 مقاله و با توجه به کیفیت مقاله، علمی _ پژوهشی بودن و ارتباط آن با موضوع شکاف های اجتماعی و مشارکت سیاسی انتخاباتی ریاست جمهوری انتخاب شده اند. نتایج به دست آمده در این پژوهش نشان می دهد که شاخص های اجتماعی _ اقتصادی (منزلت،پایگاه اجتماعی، موقعیت اجتماعی، طبقه اجتماعی، اعتماد اجتماعی، تحصیلات، شغل، درآمد، کسب زندگی بهتر، مسائل اقتصادی، طبقه متوسط، فشار اجتماعی، مرکز_پیرامون، توزیع عادلانه ثروت، فاصله طبقاتی و محرومیت) با فراوانی 15 نسبت به دیگر شکافهای اجتماعی اثر گذاری بیشتری بر مشارکت سیاسی انتخاباتی داشته اند.

کلیدواژگان:مشارکت سیاسی ، انتخابات ، شکافهای اجتماعی ، فراترکیب

 

 

 

رویکردی متفاوت نسبت به دو تابعیتی ها

 

مقاله

طیف سنجی رویکردهای موجود نسبت به ایرانیان دو تابعیتی

و مسئولیت دولت در قبال آنها

 

مهسا شاه محمدی  

مجتبی مقصودی (نویسنده مسئول) 

 محمدعلی خسروی 

 نادر هوشمندیار 

فصلنامه پژوهش های راهبردی سیاست،  انتشار آنلاین از تاریخ 04 دی 1402

https://doi.org/10.22054/qpss.2023.74375.3258

چکیده

         دو تابعیتی‌ها از مباحثی است که سالهاست به مسئله‌ای بعضا چالش برانگیز در جمهوری اسلامی ایران مبدل شده است. در این پژوهش با روش کیفی و با تکیه بر اصل مسئولیت دولت‌ها تلاش داریم تا به ارزیابی آسیب شناسانه رویکردهای موجود در قبال ایرانیان دو تابعیتی اقدام نماییم.

        پرسش اصلی آن است که «رویکردهای موجود نسبت به ایرانیان دوتابعیتی کدامند و مسئولیت دولت‌ها در قبال‌ آنها چیست؟» فرضیه اصلی نیز «غالب شدن دیدگاه‌‌ صرفا تهدید محور و یا صرفا فرصت محور طی چند دهه اخیر در میان دولت‌ها به جای تدوین سیاست‌های میانه‌رو در کنار پیچیده‌تر ساختن مسئله ایرانیان دو تابعیتی و حتی فاصله گرفتن بیشتر ایرانیان خارج از کشور از وطن، هزینه‌های بسیاری را برای منافع ملی ایران رقم زده است» می‌باشد. در ادامه نیز این امر مورد بررسی قرار می‌گیرد که با توجه به مسئولیت دولت‌ها در اموری همچون پیگیری و حفظ حقوق اتباعشان در داخل و خارج از کشور، فراهم سازی زمینه‌های لازم جهت فعالیت اجتماعی و اقتصادی تمامی اتباع ایرانی و.... ایجاد تعادل میان دیدگاه منفی و مثبت مسئولان از یک سو و ایجاد جاذبه‌های اعتماد ساز در میان دو تابعیتی‌ها از سوی دیگر می‌تواند زمینه‌ساز الگوی بهینه حل و فصل معضل ایرانیان دو تابعیتی گردد.

کلیدواژه‌ها:  تابعیت، دوتابعیتی، مهاجرت، مسئولیت دولتها،  ایرانیان خارج از کشور

 

کارگاه صلح ایرانی

کمیته کتاب صلح انجمن علمی مطالعات صلح ایران و دانشگاه فرماندهی و ستاد ارتش (دافوس) برگزار کردند:

 

کارگاه صلح ایرانی

 

🔹️سخنرانان:

▫️دکتر نعمت اله فاضلی

 (انسان شناس و استاد پیشین پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی)

 

▫️دکتر مجتبی مقصودی

(دانشیار علوم سیاسی دانشگاه آزاد  اسلامی واحد تهران مرکز و بنیانگذار انجمن علمی مطالعات صلح ایران)

 

▫️دکتر حسین علایی

(استاد دانشگاه جامع امام حسین)

 

▫️دکتر ایرج شهبازی

(دکترای ادبیات فارسی و مولوی پژوه و عضو موسسه لغت نامه دهخدا)

 

▫️مهندس محمد درویش

(پژوهشگر کویرشناسی و کنشگر محیط زیست)

 

▫️مدیر نشست: دکتر امیرهوشنگ میرکوشش

 (عضو هیات علمی دانشگاه آزاد واحد شاهرود و دبیر کمیته صلح و روابط بین الملل در انجمن علمی مطالعات صلح ایران)

 

🔹️سه شنبه ٢٧ شهریور ۱۴۰۳

🔹️دانشگاه فرماندهی و ستاد ارتش (دافوس)

عکس: از چپ به راست: سردار حسین علایی، دکتر مجتبی مقصودی،  دکتر امیر هوشنگ میرکوشش، دکتر ماندانا تیشه یار،  مهندس محمد درویش، دکتر نعمت اله فاضلی،  دکتر ایرج شهبازی، ....... و سرهنگ جواد عبدی

 

دومین پیش نشست همایش سالانه انجمن

شصتمین نشست کمیته صلح و ادبیات انجمن علمی مطالعات صلح ایران

دومین پیش نشست همایش سالانه انجمن (مکتب ایرانی صلح)

با سخنرانی: دکتر مجتبی مقصودی

در امتناع گفتمان صلح در جمهوری اسلامی ایران

دکتر محمد منصورنژاد

ارزیابی ظرفیت های مکتب ایرانی صلح: با تاکید بر اندیشه سعدی شیرازی

مدیر نشست: دکتر آزاده دوست الهی

چهارشنبه ۲۱ شهریور ساعت ۱۷

خانه اندیشمندان علوم انسانی، سالن خیام

 

بوت کمپ روش تحقیق

مدرسه تابستانه

آغاز ثبت نام دومین مرحله بوت کمپ روش تحقیق انجمن علوم سیاسی ایران

 

گام دوم

روش پژوهش در مطالعات کیفی

(آنلاین و حضوری)

 

                    با تدریس

• دکتر حسین سلیمی
• دکتر علی اصغر سلطانی
• دکتر مقصود فراستخواه
• دکتر فائز دین پرست
• دکتر مجتبی مقصودی

 

زمانبندی همایش گفتمان صلح و دولت آینده در ایران

 زمانبندی همایش علمی – تخصصی دو روزه

گفتمان صلح و دولت آینده در ایران

سه شنبه و چهارشنبه/ دوم و سوم امرداد ۱۴۰۳ .  ساعت: ۱۶ تا ۲۰.۳۰

برنامه روز نخست (سه شنبه دوم امرداد ۱۴۰۳)

مدیر نشست: امیر دبیری مهر

سخنران	عنوان سخنرانی	زمان
/////	افتتاحیه	16 تا 16.15
مجتبی مقصودی	نهاد دولت و پارادوکس های صلح در ایران	۱۶.۱۵ تا ۱۶.۳۰
فرشاد مومنی	اقتصاد صلح محور	۱۶.۳۰ تا ۱۶.۴۵
بهرام بیات	صلح اجتماعی و سیاست انتظامی	۱۶.۴۵ تا ۱۷
مصطفی معین	نقش آموزش عالی در شکل گیری گفتمان صلح	۱۷ تا ۱۷.۱۵
مقصود فراستخواه	کنشگران مرزی و گفتمان صلح اجتماعی ـ سیاسی	۱۷.۱۵ تا ۱۷.۳۰
عباسعلی رهبر	دلایل دور ماندن جریان های سیاسی امروز از "سیاست دوستی"	۱۷.۳۰ تا ۱۷.۴۵
محمدرضا تاجیک	گفتمان صلح؛ تغییر پارادایمی در سیاست ایران	۱۷.۴۵ تا ۱۸
علی اکبر علیخانی	غیریت سازی و صلح ستیزی در فرهنگ سیاسی ایران امروز	۱۸ تا ۱۸.۱۵
زهرا نژادبهرام	شبکه های مجازی و گفتمان صلح	۱۸.۱۵ تا ۱۸.۳۰
ماشاالله شمس الواعظین	صلح اجتماعی و مرجعیت رسانه در ایران	۱۸.۳۰ تا ۱۸.۴۵
گارینه کشیشیان سیرکی	گفتمان صلح و زنان در ایران معاصر	۱۸.۴۵ تا ۱۹
علی اصغر سیدآبادی	دهه هشتادی ها و صلح با طبیعت	۱۹ تا ۱۹.۱۵
محمد جلالی	صلح مدنی؛ نقش نهادها و انجمن ها در ایجاد گفتمان صلح آمیز	۱۹.۱۵ تا ۱۹.۳۰
رحمان قهرمانپور	گفتمان صلح و نظام انتخابات در ایران	۱۹.۳۰ تا 19.45
/////	پرسش و پاسخ	19.45 تا 20

 

 

برنامه روز دوم (چهارشنبه سوم امرداد ۱۴۰3)

مدیر نشست: بهاره سازمند

سخنران	عنوان سخنرانی	زمان
/////	افتتاحیه روز دوم	16 تا 16.15
کیومرث اشتریان	بایسته های سیاستگذاری گفتمان صلح در ایران	۱۶.۱۵ تا ۱۶.۳۰
علی اصغر قاسمی	گفتمان صلح و مصالحه در گذار به دموکراسی	۱۶.۳۰ تا ۱۶.۴۵
محمدکاظم سجادپور	گفتمان صلح و سیاست خارجی	۱۶.۴۵ تا ۱۷
عبدالامیر نبوی	ایران و نقش صلح سازی در بحران های بین المللی	۱۷ تا ۱۷.۱۵
حسین علایی	گفتمان صلح و نیروهای مسلح در ایران	۱۷.۱۵ تا ۱۷.۳۰
رخساره فضلی	گفتمان صلح در سیاستگذاری های آموزش و پرورش	۱۷.۳۰ تا ۱۷.۴۵
محمد درویش	گفتمان صلح و محیط زیست	۱۷.۴۵ تا ۱۸
محمد منصورنژاد	حوزه های علمیه و گفتمان صلح در ایران	۱۸ تا ۱۸.۱۵
محمدرضا ضیایی بیگدلی	گفتمان صلح و نگاهی به چالش های حقوقی در ایران معاصر	۱۸.۱۵ تا ۱۸.۳۰
مهدی ذاکریان	گفتمان صلح و مساله حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران	۱۸.۳۰ تا ۱۸.۴۵
سعیده سعیدی	گفتمان صلح و مساله مهاجرت ایرانیان	۱۸.۴۵ تا ۱۹
محمدامین رشادت	مهاجران و گفتمان صلح اجتماعی	۱۹ تا ۱۹.۱۵
رسول صادقی	مهاجرت، صلح و امنیت پایدار	۱۹.۱۵ تا ۱۹.۳۰
ماندانا تیشه یار	گفتمان صلح در سیاست همسایگی	۱۹.۳۰ تا 19.45
/////	پرسش و پاسخ	19.45 تا 20

نشانی: تهران، خیابان استاد نجات اللهی، بوستان ورشو، خانه اندیشمندان علوم انسانی، تالار فردوسی

همایش گفتمان صلح و دولت آینده در ایران

انجمن علمی مطالعات صلح ایران و خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار می کنند:

 

همایش علمی- تخصصی دو روزه

گفتمان صلح و دولت آینده در ایران

 

با سخنرانی صاحبنظران برجسته(به ترتیب الفبا)

کیومرث اشتریان / بهرام بیات / محمدرضا تاجیک / ماندانا تیشه یار/ محمد جلالی / امیر دبیری مهر / محمد درویش / مهدی ذاکریان / محمدامین رشادت / عباسعلی رهبر / بهاره سازمند / محمدکاظم سجادپور / سعیده سعیدی / علی اصغر سیدآبادی / ماشاالله شمس الواعظین / رسول صادقی / محمدرضا ضیایی بیگدلی / حسین علایی / علی اکبر علیخانی / مقصود فراستخواه / رخساره فضلی / علی اصغر قاسمی / رحمان قهرمانپور / گارینه کشیشیان سیرکی / مصطفی معین / مجتبی مقصودی / محمد منصورنژاد / فرشاد مومنی / عبدالامیر نبوی / زهرا نژادبهرام

 

محورهای سخنرانی:

برگزارکنندگان همایش ضمن باورمندی به ضرورت کاربست "گفتمان صلح" به مثابه دال مرکزی سیاست ورزی ایرانی در کمک به برون رفت جامعه ایران از مسائل و مشکلات جاری کشور؛ می کوشند از منظر وضعیت سنجی و آینده نگاری مهمترین موضوعات مبتلابه در حوزه های اقتصاد، سیاست داخلی، سیاست خارجی، جوانان، زنان، مهاجرت، محیط زیست، سیاست نظامی و انتظامی، حقوق بشر، نهادهای مدنی، آموزش و پرورش، آموزش عالی، توسعه سیاسی و گذار به دموکراسی، نظام انتخاباتی و احزاب سیاسی، رسانه ها و فضای مجازی، حقوق بین الملل، دینداری و حوزه های علمیه را مورد طرح و بررسی و تجویز قرار دهند.

زمان برگزاری: سه شنبه و چهارشنبه دوم و سوم امرداد ۱۴۰۳

ساعت: ۱۶ تا :۲۰

نشانی: تهران، خیابان استاد نجات اللهی، بوستان ورشو، خانه اندیشمندان علوم انسانی، تالار فردوسی

 

ناهمترازی قدرت سیاسی - اجتماعی زنان در جمهوری اسلامی

سخنرانی دکتر مجتبی مقصودی با عنوان

 

ناهمترازی قدرت سیاسی - اجتماعی زنان در جمهوری اسلامی؛

در پرتو بررسی از جا ماندگی و بدکارکردی نظام سیاستگذاری

 

در

📤 دومین کنفرانس بین‌المللی مطالعات زنان:

سیاستگذاری جنسیتی و قدرت زنان: ادغام اجتماعی و برقراری عدالت

هفدهم تیر ماه ۱۴۰۳

فرهنگسرای اندیشه

 

«مجتبی مقصودی» عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی و بنیانگذار انجمن علمی مطالعات صلح نیز در سخنرانی خود با عنوان «ناهمترازی قدرت سیاسی _ اجتماعی زنان در جمهوری اسلامی؛ در پرتو بررسی از جاماندگی و بدکارکردی نظام سیاستگذاری» گفت: مسائل زنان در سطح جهان و ایران در دهه‌های اخیر بیش از پیش در دستور بررسی و کنکاش محافل دانشگاهی، تحلیل‌گران حوزه عمومی و رسانه‌ها قرار گرفته است.

وی افزود: یکی از ابعاد به شدت چالشی، بررسی و وضعیت‌سنجی جایگاه و سهم زنان در هرم قدرت سیاسی اعم از نهادهای حاکمیتی، قوه مجریه، مقننه، قضائیه و مدیریت‌های کلان است که به انتشار ده‌ها اثر منجرشده و این در حالی است که در حوزه‌های عمومی در بسیاری از موارد زنان همدوش و همتراز مردان به فعالیت‌های اجتماعی و مدنی مشغول هستند. در ایران نیز با وجود جایگاه قابل اعتنای زنان در حوزه‌های اجتماعی و در ساحت‌های عمومی و مدنی، زنان کشورمان در دهه‌های اخیر در حوزه‌های سیاسی و بویژه هرم قدرت سیاسی، گاهی از جایگاه درجه دوم و چندم برخوردار بوده و در مواردی به رسمیت شناخته نشده و نقش حاشیه‌ای ایفا می‌کنند.

نظام سیاست‌گذاری کشور زمینه‌ساز تبعیض است

یافته ها

1-         در حالی که زنان با توجه به ظرفیت ها و توانمندی های فردی در سطوح اجتماعی از شأن و منزلت مناسب تری برخوردار بوده و عامل جنسیت کمتر مانعی برای در فعالیت های حوزه اجتماعی، عمومی و مدنی محسوب می شود؛ در سطوح حکومتی و حاکمیتی با ورود نظام سیاستگذاری به عرصه تنظیم گری مناسبات، اعوجات و موانع حضور زنان در قدرت سیاسی آغاز می شود.

2-         دومین ادعای مقاله این است که نظام سیاستگذاری کشور بجای رعایت عدالت جنسیتی، خود زمینه ساز تبعیض در این حوزه است. این رویکرد تبعیض گونه متأثر ازجا ماندگی هستی شناسانه و معرفت شناسانه مسئولین در قدرت، و نیز بدکارکردی ساختاری و روشی مبتنی بر منافع گروه های ذینفع است که مسئولان آن با نفی، تردید و بهانه تراشی در حقوق شهروندی، حضور زنان را در عرصه های قدرت برنتایبده و منابع کمیاب را دور از دسترس بخش های قابل توجهی از جامعه و به ویژه زنان قرار داده است؛ بدین ترتیب و عملا ناهمترازی قدرت سیاسی - اجتماعی زنان در جمهوری اسلامی را دامن زده و تشدید کرده است.

3-         ناهمترازی قدرت سیاسی - اجتماعی زنان در سال های اخیر تشدید گردیده است و زنان جامعه ایران برخی جایگاه های قبلی را با توجه به نگاه مردانه و ایدئولوژی تبعیضی پشتوانه آن از دست داده اند و این در حالی است که در حوزه نهادهای مدنی و ارتباطات اجتماعی به واسطه مشارکت در جنبش های اجتماعی حق طلبانه جایگاه قابل احترام تری یافته اند

صلحی که همه صلح ها را بر باد داد

دو شنبه های کتاب ماه

همخوانی و هم اندیشی کتاب

کتاب منتخب تیرماه 1403

همراهان گرامی

با عرض سلام و احترام

به اطلاع می رساند دهمین جلسه «همخوانی و هم اندیشی» کتاب، مورخ ۱۸ تیر ١۴٠٣ ساعت ١٧، با حضور اهل مطالعه و نظر برگزار خواهد شد.

 

کتاب منتخب تیر ماه ۱۴۰۳، «صلحی که همه صلح ها را بر باد داد»

 نوشته دیوید فرامکین از نشر ماهی است.

 

* دکتر مجتبی مقصودی و دکتر مقصود فراستخواه، این جمع را همراهی خواهند نمود.

 

نهاد دولت و مسئولیت گسترش ناصلح در ایران

 

نهاد دولت و مسئولیت گسترش ناصلح در ایران

مجتبی مقصودی

منتشره در کتاب "صلح ایرانی در جستجوی مسیرهای صلح در ایران امروز" به همت دکتر نعمت الله فاضلی

تهران، نشر همرخ نگاشت با همکاری انجمن علمی مطالعات صلح ایران، بهار 1403، صص 135- 152

چکیده

      گسترش و تعمیق زمینه و زمانه ناصلح در ایران کنونی بیش از هر عامل دیگری و خلاف آمد روزگار متأثر از نهاد دولت است، دولتی که منطقا می بایست متولی و الگوی صلح مثبت و فراگیر و متوازن نه تنها در جامعه ایران، بلکه در سطح منطقه و جهان باشد.

        واقعیت ناصلح در ایران ناظر بر وضعیت رقت برانگیز و رو به خرابی مستمر در اکثر حوزه های مُلک و مملکتداری چون ساختار و عملکرد دولت و کارگزاران رسمی، نحوه توزیع و تخصیص منابع، جریان آزاد اطلاعات، روابط با کشورهای همسایه و جهان، سطح سرمایه انسانی و اجتماعی، وضعیت حقوق شهروندی، سلامت محیط کسب و کار و سطح اشتغال، شفافیت و فساد، بهداشت و درمان، آموزش، محیط زیست، نشاط اجتماعی و امید به آینده است که نه تنها موجبات نارضایتی، بلکه آشفتگی عینی و ذهنی اکثریت جامعه را فراهم آورده است که هر یک از اقشار و گروه های اجتماعی بسته به امکانات و گریزگاه ها بدنبال کنار آمدن و یا فرار و خلاصی از این وضعیت اند.

        این مقاله با تأکید بر نقش مسلط نهاد دولت، به استناد گزاره ها و فکت های قابل اعتناء بر این نکته پای می فشارد که در دوران معاصر، دولت مدرن در ایران علیرغم برخی اعوجاجات تاریخی و بدکارکردی ها در حوزه  توسعه سیاسی، در مابقی ابعاد روندی رو به جلو را تجربه می کرده است؛ ولی در چند دهه اخیر این اعوجاجات و بدکارکردی علاوه بر حوزه سیاسی به همه بخش ها و حتی کوچکترین بخش هایی که دولت در آن ورود دارد یا ورود پیدا کرده است سرایت یافته و این بخش ها و قسمت ها را از درون و بیرون دچار نابسامانی و حتی اضمحلال کرده است. به عبارتی؛ در چند دهه اخیر به صرافت و فراست دریافته ایم که ورود و مداخله دولت در هر موضوع ساده ای آن را به مسأله و معضلی تبدیل کرده است.

       واقعیت آن است که نهاد دولت در ایران که منطقا پسوند "مدرن" را هم با خود یدک می کشد و بخش اعظم امکانات و منابع را در اختیار دارد و به ویژه در نیم قرن اخیر از درآمدهای نفتی بصورت گسترده بهره مند گردیده است در روندی رو به تزاید از ایفاء به مسئولیت ها و وظایف ذاتی خود و از جمله برقراری صلح مثبت در قبال جامعه ملی بازمانده و حتی در گذر زمان از پذیرش مسئولیت و وظایف نه تنها ثانویه، بلکه مسئولیت ها و وظایف اولیه و ذاتی خود سرباز می زند و متاسفانه به دلایلی که شرح جداگانه ای می طلبد این نهاد نیازی به پاسخگویی هم احساس نمی کند.

       واقع بینانه و صادقانه باید گفت این دولت جایگاه و پایگاه خود را در میان بخش ها و اقشار مختلفی از جامعه از دست داده است؛ و حتی می توان مدعی شد که این دولت در حال حاضر دیگر نمایندگی اکثریت جامعه را برعهده ندارد؛ لذا بجای داوری بی طرفانه و مصالحه گرانه میان طبقات، اقشار و نیروهای اجتماعی و قبول مسئولیت اولیه و بدیهی در برقراری امنیت، توسعه و رفاه اجتماعی و تعمیق کرامت انسانی و ترویج و استقرار صلح و به ویژه صلح مثبت؛ در عمل با عدول از بیطرفی، با فرافکنی مشکلات و تنگناها، و بی اعتنا به تحولات نوین جهانی به جایگاه یک گروه در قدرتِ مناقشه طلب، تغییر وضعیت و تقلیل جایگاه و جهت داده است تا جایی که در حال حاضر؛ خود به عنوان مهمترین دشواره و اُمّ المسائل ایران بدل شده است در چنین شرایطی، گذار از وضعیت کنونی و رسیدن به دولتی توسعه گرا و مصالحه جو که به مسئولیت های کلاسیک و نوین خود متعهد و پاسخگو باشد نیازمند همفکری، هم افزایی، مصالحه و ائتلاف نظری و عملی همه ی نیروهای اجتماعی و سیاسی و علاقمندان به سرنوشت ایران است.