بازتاب خبری سخنرانی
شنبه, ۹ شهریور ۱۳۹۲، ۰۴:۴۱ ق.ظ
اعتماد به اقوام ایرانی شرط اعتدال و اعتدال شاه کلید برخورد با پدیده قومیت در ایران سخنرانی "مبانی اعتدال و پدیده قومیت ها در ایران" در همایش ملی ""تبیین مفهوم اعتدال" که در ششم شهریور در تالار آفتاب مرکز مطالعات استراتژیک مجمع به اهتمام انجمن علوم سیاسی ایران و این مرکز مطالعاتی و نیز مشارکت دو انجمن جامعه شناسی ایران و انجمن مطالعات فرهنگی و ارتباطات برگزار شد بازتاب رسانه ای و مطبوعاتی درخوری یافت. دو لینک خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) و خبرگزاری کار ایران (ایلنا) را در این قسمت منتشر خواهیم کرد: *****رئیس انجمن علوم سیاسی ایران: اعتماد به اقوام ایرانی شرط اعتدال است
یک استاد دانشگاه گفت: تساهل و مدارا مبنای اعتدال در حوزه‌ی قومیت‌ها باید باشد و از سویی اعتماد به اقوام ایرانی شرط اعتدال است
به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، دکتر مجتبی
مقصودی دانشیار دانشگاه آزاد اسلامی در سخنانی در دومین روز از همایش ملی
تبیین مفهوم اعتدال، با اشاره به تاثیر سیاست‌های اعتدالی بر رفع مشکلات
قومیت‌ها در کشور، افزود : اعتدال با لوازم و الزاماتش می‌تواند شاکله‌ی
برخورد با مسائل باشد، هر چند نمی‌توانیم مدعی باشیم که اعتدال بهترین روش
برای برخورد با مشکلات است.
وی با بیان این که مساله‌ی قومیت‌ها یک واقعیت سیاسی - اجتماعی در ایران
است، تصریح کرد: دولت‌های اقتدار گرا اصلا تمایل ندارند به موضوع قومیت‌ها
بپردازند چون معتقدند طرح این مساله مشکلات بیشتری را دامن‌گیر کشور
می‌کند.
رئیس انجمن علوم سیاسی ایران با اشاره به مساله ی قومیت‌ها از منظرهای
مختلف تصریح کرد: متاسفانه مساله قومیت‌ها در سالهای گذشته در حوزه‌ی امنیت
ملی قرار گرفته است به جای این که این موضوع در چارچوب مطالعات قومی و
اجتماعی باشد و این روند آثار سوء را برای کشور در بر داشته است.
این استاد دانشگاه با بیان این که فرصت انتخابات در کشور همواره محملی برای
بیان مطالبات قومی بوده است اظهار کرد: در مقطع انتخابات مطالبات قومی
افزایش می‌یابد چرا که نظام نیز به دنبال مشارکت حداکثری است. و به افزایش
مشارکت نگاه مثبت دارد، اما چنانچه مطالبات در یک دوره‌ی طولانی پاسخ داده
نشود، که متاسفانه در کشور این اتفاق افتاده است این نابسامانی‌ها و عدم
تعادل‌ها بیشتر و بیشتر می‌شود و جامعه را دچار مشکل می‌کند و می‌بینیم
وقتی نماینده‌ای از اقلیت‌ها می‌خواهد در مجلس شورای اسلامی رای بیاورد از
موضوعات و مشکلات قومی و قبیلگی سوء استفاده می‌کند که البته از یک منظر
امری طبیعی است و از منظر دیگر تهدید است.
مقصودی ادامه داد: ما همواره می‌گوییم اقوام و قومیت‌ها در کشور فرصت
هستند، اما هیچ وقت از آنها به بهترین شکل استفاده نمی‌کنیم. این حرف بیشتر
یک تعارف است که می‌گوییم اقوام فرصت هستند و حداقل از سوی بخشی از
نیروهای سیاسی جامعه می‌دانیم که اقوام را تهدید محسوب می‌دانند.
این استاد دانشگاه در ادامه سخنانش با بیان اینکه اعتدال به معنای خرد
ورزی، انصاف و عدالت را در بر دارد، اظهار کرد: برای پیاده کردن اعتدال در
چارچوب بررسی قومیت‌ها ابتدا باید مساله و مشکل قومیت‌ها را بپذیریم و بعد
گفت و گوی انتقادی را نیز پذیرا باشیم و اجازه دهیم مسائل و مشکلات حل
شوند. همچنین قانونگرایی از جمله مهمترین راهکارهای حل مشکلات کشور و به
ویژه مشکل قومیت‌هاست. در حال حاضر برخی اصول قانون اساسی در حوزه اقوام را کف انتظارات قومیتی باشد.
مقصودی گفت: تساهل و مدارا مبنای اعتدال در حوزه‌ی قومیت‌ها باید باشد و از سویی اعتماد به اقوام ایرانی شرط اعتدال است. ************اعتدال، شاه کلید برخورد بهینه با پدیده قومیت‌ها در ایران است
تأکید بر عنصر شناسایی به مثابه گام اول در
موضوع قومیت‌ها در ایران، پذیرش عنصر گفتگو در مناسبات ملی و قومی،
قانونگرایی، تساهل و مدارا، رعایت حقوق شهروندی و توجه به کرامت و شأن
انسان‌ها وبدون هیچ تبعیض و گریزی از مبانی اعتدال در حوزه قومیت‌ها از
منظر ایجابی (باید‌ها) است.
ایلنا: عضو هیئت علمی دانشگاه آزاداسلامی اعتدال را شاه کلید برخورد بهینه با پدیده قومیت‌ها در ایران دانست.
به گزارش خبرنگار ایلنا؛ مجتبی مقصودی در همایش ملی تبیین مفهوم اعتدال
که امروز در مرکز تحقیقات استراتژیک برگزار شد، گفت: عدم اعتدال،
ناموزونی‌های سیاسی اجتماعی و نوسانات موجود در عرصه سیاسی اجتماعی
می‌تواند مشکل قومیت‌های را بیش از پیش دامن بزند.
وی با اشاره به اینکه اعتدال می‌تواند شاه کلید برخورد با پدیده
قومیت‌ها در ایران باشد افزود: نمی‌گویم اعتدال نسخه نهایی آن است اما
می‌تواند در شرایط فعلی برخورد بهینه با مسئله قومیت‌ها باشد.
مقصودی با اشاره به رویکردهای برخورد با پدیده قومیت تصریح کرد: در
رویکرد تقلیل گرایانه چیزی تحت عنوان تنوع و تکثر قومی به رسمیت شناخته نمی‌شود و تنها
یک فرهنگ کلی وجود دارد که مابقی فرهنگ‌ها ذیل آن حل و فصل می‌شود.
مقصودی ادامه داد: در رویکرد بزرگ نمایی، مطالبات گروه‌های قومی بیش از آنچه که هست نشان داده می‌شود و به عبارتی آشوب سازی می‌شود.
وی در ادامه به رویکرد واقع نمایی در برخورد با پدیده قومیت‌ها اشاره
کرد و افزود: در این رویکرد به صورت علمی مسائل قومیت‌ها بررسی و مطالبات
آنها شناسایی می‌شود.
عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی با اشاره به اینکه قومیت‌ها هفت دهه است که
تبدیل به مسئله و مشکل شده است افزود: جامعه ایران در سیاست گذاری حوزه
قومیت‌ها دچار یک جادررفتگی و عدم اعتدال است.
مقصودی تصریح کرد: بخشی از جامعه سیاسی ایران صورت مسئله یعنی وجود
واقعیتی به نام پدیده قومیت و مطالبات هویتی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی آن
را به رسمیت نمی‌شناسد.
وی با اشاره به اینکه حوزه قومیتی عملا در چارچوب ملاحظات امنیتی قرار
گرفته است افزود: شرایط به گونه‌ای است که درطی ۸ سال گذشته در رابطه با
کارهای پژوهشی در حوزه قومیت‌ها دچار مشکل جدی بودیم.
مقصودی فقدان نهادهای فراگیر برای پیگیری مطالبات گروه‌های قومی را از
دیگر مشکلات این حوزه عنوان کرد و افزود: در بزنگاه‌های تاریخی همانند
انتخابات فرصتی برای طرح مطالبات قومی فراهم می‌شود به گونه‌ای که برخی
نمایندگان مجلس در نبود نهادهای فراگیر مدنی مطالبات ایلی، عشیره‌ای و قومی
را مطرح و جامعه را بیش از پیش دچار تهدید می‌کنند.
وی با اشاره به اینکه کم توجهی به ظرفیت‌های فرصت ساز اقوام ایرانی از
دیگر جادررفتگی‌ها در سیاست گذاری‌های حوزه قومیت است افزود: اگر چه این
موضوع که اقوام برای کشوریک فرصت است مطرح می شود اما در حد یک تعارف است.
مقصودی در ادامه به مبانی و مولفه‌های اعتدال اشاره کرد و افزود:
خردورزی، انصاف، عدالت، مشی و منش تعاملی از جمله مبانی و مولفه‌های اعتدال
هستند.
به گفته وی همچنین تأکید بر عنصر شناسایی به مثابه گام اول در موضوع
قومیت‌ها در ایران و به رسمیت شناختن آنها، پذیرش عنصر گفتگو از جمله
گفتگوی انتقادی در مناسبات ملی و قومی، قانونگرایی، تساهل و مدارا، رعایت
حقوق شهروندی و توجه به کرامت و شأن انسان‌ها وبدون هیچ تبعیض و گریزی از
مبانی اعتدال در حوزه قومیت‌ها از منظر ایجابی (باید‌ها) است.
مقصودی به مبانی اعتدال در حوزه قومیت‌ها از منظر سلبی (نباید‌ها) اشاره
کرد و افزود: نفی بیگانه سپاری و فرافکنی، نفی سلیقه گرایی در حوزه اجرا و
پرهیز از غیریت سازی‌های قومی و دگرسازی هویتی در حوزه اقوام از جمله این
مبانی است.
