ظرفیت‌های جامعه مدنی برای توسعه و صلح
https://kheiriran.ir/post-303
در چهارمین نشست از سلسله‌نشست‌های توسعه و جامعه مدنی با عنوان «جامعه مدنی، توسعه، حق به صلح» درباره مفهوم توسعه و انواع آن، راهکارهای دستیابی به توسعه پایدار و نسبت میان دولت و جامعه مدنی و جایگاه ایران در مباحث توسعه‌ای صحبت و تبادل نظر شد.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خیر ایران، چهارمین نشست از سلسله‌نشست‌های توسعه و جامعه مدنی با عنوان «جامعه مدنی، توسعه، حق به صلح»، عصر سه‌شنبه 23 آبان‌ماه 1402 در محل سندیکای شرکتهای ساختمانی ایران برگزار شد.
در این برنامه که به همت حامیان جامعه مدنی (حجم)، انجمن علمی مطالعات صلح ایران و انجمن ترویج فرهنگ مسئولیت اجتماعی طراحی و اجرا شد، رئوف آذری؛ کنشگر صلح و محیط زیست، عضو هیئت مؤسس و نایب‌رئیس انجمن ترویج فرهنگ مسئولیت اجتماعی، مجتبی مقصودی؛ نویسنده و پژوهشگر حوزه علوم سیاسی و عضو انجمن مطالعات صلح ایران، رحمان قهرمان‌پور؛ نویسنده و پژوهشگر روابط بین‌الملل و حبیب احمدزاده؛ نویسنده و کارگردان، جانباز دفاع مقدس و از اعضای مؤسس و هیئت‌مدیره موزه صلح سخنرانی کردند.
کرامت انسانی؛ جوهرۀ توسعه
سخنران دوم نشست، دکتر مجتبی مقصودی؛ نویسنده و پژوهشگر حوزه علوم سیاسی و عضو انجمن مطالعات صلح ایران بود.
مقصودی، وجه برجسته بحث صلح و مصالحه را در حوزه جامعه‌شناسی سیاسی با رویکردی میان‌رشته‌ای دانست و آن را با رشته‌های دیگر از جمله تاریخ، جغرافیا، روانشناسی، روابط بین‌الملل و سیاست در ارتباط دانست.
پژوهشگر حوزه علوم سیاسی بر این نکته تأکید کرد که در 150 سال اخیر در حوزه توسعه برخلاف روال کشورهای دیگر، فراز و فرود زیادی داشته‌ایم. مقصودی ضمن توصیف جامعه ایرانی به عنوان جامعه‌ای متنوع و متکثر، حضور نهادهای مدنی برخاسته از جامعه مدنی را در پیشرفت کشور مؤثر دانست.
مقصودی وضعیت تئوریک مباحث مرتبط با جامعه مدنی را خوب توصیف کرد و ماهیت جامعه مدنی و نهادهای برخاسته از آن را منطقاً مصالحه‌جو و صلح‌گرا برشمرد. او ضمن اشاره به انواع توسعه سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی، جوهره بحث توسعه را تغییر در تمام ابعاد به سمت کرامت انسانی معرفی کرد.
عضو انجمن مطالعات صلح ایران، راه دستیابی به توسعه را تنها از مسیر صلح و مصالحه دانست و اظهار داشت: زمانی می‌توانیم از توسعه سیاسی صحبت کنیم که نیروهای درون جامعه با هم مصالحه کنند.
مقصودی در پایان سخنان خود، سیاست‌ورزی آشتی‌پذیر و فعالانه، مذاکره و چانه‌زنی براساس مصلحت، بصیرت و منافع و با استناد به قوانین و موازین موجود، توافق جمعی بازیگران سیاسی براساس رضایت و ظرفیت برگشت‌پذیری را از جمله شاخصه‌های مصالحه سیاسی عنوان کرد.
23 آبان 1402
