به ترتیب از بالا سمت راست
آقایان محسن مدیر شانه چی، مجتبی مقصودی، علی اکبر امینی، حمید سعیدی جوادی، سید محمد علی تقوی، علی اصغر داودی، ابراهیم متقی و محمد آرین منش
مشهد، 14 اردیبهشت 1398
به ترتیب از بالا سمت راست
آقایان محسن مدیر شانه چی، مجتبی مقصودی، علی اکبر امینی، حمید سعیدی جوادی، سید محمد علی تقوی، علی اصغر داودی، ابراهیم متقی و محمد آرین منش
مشهد، 14 اردیبهشت 1398
در تجلیل دکتر مدیر شانه چی
با سلام و درود خدمت دوستان، عزیزان فرهیختگان و دانش پژوهان، به ویژه خدمت دوست و همکار عزیزجناب آقای دکتر مدیرشانه چی
وضعیت دو احساسی امروز: امروز دچار دو احساسی یا Ambovalace( توامان بیم و امید) هستم. از یک طرف خوشحال و مسرور از اینکه آقای دکتر مدیرشانه چی پس از دوره ای تلاش، مجاهدت علمی و کوشش های آموزشی به افتخار بازنشستگی نائل شده اند و کمی استراحت خواهند کرد و مجال و آرامشی خواهند یافت، و از طرفی دچار بیم هست. بیم از این منظر که چرا زود بازنشسته شدند و چرا از ظرفیت های ایشان بیشتر بهره برداری نشد و بر سر این دریای تجربه و دانش چه خواهد آمد و چگونه دانشجویان باید از تجربه و علم بهره ببرند.